________________
દુષ્ટ
लीलावतीसारे
सतीत्वमिव वेश्यातः सौजन्यं दुर्जनादिव । कृपणाद्धनवच्चास्मात् कलाकौशलमाप्यते ॥१९९ स्मित्वा राजा कलासूरेर्मुखाभिमुखमैक्षत । समुच्छलद् ब्रह्मतेजः पिञ्जराङ्गोऽथ सोऽवदत् ॥ २०० भिनत्ति द्रोणमेघोऽपि मुद्गशैलं किमन्तरा । दृकपाटवं कौशिकस्य जगच्चक्षुः करोति किम् ॥२०१
वर्षास्वप्यपरे किं स्यात् तृणोद्भेदः कदाचन । अहंयौ दुर्विनीते च कं करोतु गुरुर्गुणम् ॥ २०२ ॥ युग्मम् मानोपादानक्रोधयोधात्यधिष्ठितः ।
ततश्च
मा मा पुत्रेति राजोक्तौ स शस्त्र्या गुरुमावधीत् ॥२०३ विपन्नमपि तं दग्धुं न दत्ते सोऽतिकोपनः । सान्त्वनैर्बहुभिः क्षिप्तः स शवो नगराद्द्बहिः ॥२०४ ततः शण्ड इवोन्मत्तो वराह इव दुःसहः । क्रूरात्मको व्याघ्र इव दावाग्निरिव पिशाचकीव विकलो भूतवन्न भयङ्करो यम इव सर्वस्याभूत् सुलक्षणः ॥ २०६ ॥ युग्मम् स मन्त्रिसामन्तपौरान् लघयन्नपदेऽपि हि । पितरावपि निःशङ्कं स्वमेवामस्त पूरुषम् ॥२०७
दाहकः ॥ २०५
वशंवदः ।
Jain Education International
असन्ति दूषणान्याख्यन् निग्राह्योऽयं कुवादिवत् । इत्यमात्या गुप्तमैक्यं रादायादैः सहादधुः ॥२०८ तच्च श्रीसुमतिर्मन्त्री रहो राज्ञे व्यजिज्ञपत् । किमत्र न्याय्यमाधातुं त्वं वदेत्यवदन्नृपः ॥ २०९ मन्त्र्याख्य देवास्य लघुर्वत्सराजोऽस्ति सोदरः ।
क्षमी कलावान् मतिमान् नीतिधाम प्रियंवदः ॥ २१०
ततश्च
यः कलाभिर्निर्मलाभिः कुमारो मां विजेष्यते । स्वयंवरे वरो मेऽसौ निष्कलेन सृतं मम ॥२११ २११.३. मेसो
―
For Private & Personal Use Only
[ १९९-२११
www.jainelibrary.org
