________________
तेरसमो चित्तलेहा-लभो
२०१ त्तिदुं ण य संचाएति मम सरीर-गुरु-भरकंतो । अचएतेण 'एदं एरिसं ति' एवं भणंतं णिज्झायंतं च अहमवि 'तम्मुही(?ह) पडिणिज्झायामि । लक्खितो य मया, ण हरेदि मे दिट्ठी-तेयं । ततो मे चिंतितं-णाहं एदस्स गम्मो । पुणो य घेण भणिदं-अहो धट्टदा ! अहो ते वज्जमयं हिदयं ! ति । किह ते मम एदारिसरूवस्स दंसणे चेव हिदयं न फुडिदं ? किमंग पुण भुया-पंजरंतरं उर्वतस्स ? भणति य मं-अरे माणुस ! को सि तुम रक्खसादिसयो ? तो मया अभीदुज्जिदाए अभिण्ण-सत्थ-समुभवाए सरस्सदीए भणितो-अरे रयणिचर ! अहं हरिवंस'कुल-खेत्त-समुद्भवो वसुदेवो त्ति । ततो तेण भणिदं-कीस ते एस छुरिया दाहिण-करेण संगहिदा ? मया भणितो-जति विउबसि तदो ते एदीए विणासेमि । ततो मया एव भणिते तेण अवहसिदूणं दढ-दाढुक्करिसित-मुहेण दंसिदा मम णिक्कड्ढासि-पमाणा णियय-कररुहा, भणति य मे-पेच्छ एते । जाव तुमं एवं ण कड्ढसि ताव सि मया णक्खेसु चिरं विदारेंतो । मया भणिदं-भो रयणिचर ! कामिणि-सरीरे पयति-मउए णतावहंति(:एते ताव पवहंति) , ण दु म(मे) सरीरे त्ति । अह ते सव्वा(?द्धा) ततो उट्रेहि । तुमं मया व(वि) चिर-सुत्तो त्ति कादं परिरक्खिदो । ण वदृदि मे स्वत्तियस्स अपडिवण्ण-सत्थं जुज्झमाणं च अरिं विणासेदुं । एहि पुण घडिबुज्झ, गेण्ह जं ते पहरणं त्ति ।
एवं च मया भणिद-मेत्ते सो रक्खतो पहसंतो भणति-साधु भो ! उत्तिमपुरिसाणं दुरिसं सत्तं ति । एवं भणतेण तेण तक्खणं चेव भवहिदं रक्खसरूवं, तस्वणं चिय दिव्व-रूवी सव्वालंकार-भूसितो कणग-पव्वद-गोरों सोम्म-दसणो परम-कंति-कलितो विज्जाहरो संवुत्तो । उट्ठेऊण य पल्लंकाओ पडिओ मम पाएसु भणइ य-देव ! अहं ते चित्तगई णाम विज्जाहर-राया पाए पणिवयामि । मया य अवगा(या)सिओ पल्लंक-गएणं, अद्धासणे णिवेसिओ, भणिो य मे-राय ! कहय कहय, को एस पच्चंतो ?
___ तो तेण भणियं-देव ! सुणह, अत्थि वेयड्ढस्त उत्तराए सेढीए उदहिघोसं णाम विज्जाहर-णगरं । तत्थ राया चित्तगइ णामा । सो य अहं ति णायव्यो । ममं च देवी चित्तवेगा णाम । तीए दुवे पुत्त-भंडाई। तं जहा, कुमारो चित्तरधो, कण्णा य चित्तलेहा नाम अईव-लक्खणवई । तत्थ य वेयड्दुत्तर सेढीए चिलाया णाम जणवो, चिलायवद्धणं णगरं । तत्थ राया
१. तम्मुदो खं० मो० विना ॥ २. खेत्त-कुल ख० ॥ ३. विमाणोसेटु मो० विना ।। ४. पव्वदागारो खं० मो० ॥
२६
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org