________________
तेरसमो चित्तलेहा-लभो
१९९ 'सेवणि(सद्धणी)यमवगच्छामि किमयं ति । मया भणियं-एयं कारणं असद्धेयं ति काउं, तुह हिजो पुच्छमाणस्य वि मया ण सिद्रं । अज्ज य ते सयमेव दिटै ति । कहिओ से मया अमिप्पाओ जहा-हं एवं हरिउकामो एयस्स गय-रूविणो रक्खसस्स, एयं ते विदियं होउ ।
तो तेण भणियं-अज्जउत्त ! मलं एयाए रक्खसीए, कयाइ किंचि वो 'मक्खेमं हवेज्ज त्ति । मया भणिय-सोम ! ण होही मे किंचि वि अकुसलं । मा भायसु । अवस्सं मए एयं करणिज्जं ति । एवं भाणिऊण सह तेण गमो हं सुहि-सगासं । तेहिं य सहिमो सर-जले मज्जिऊणं कय-कमल(लु)च्चएसु कैयाओ कुसुममईओ जिण-पडिमाओ, तासिं कयमच्चणं वंदणं च । ताहे सर-तीर-गयस्स महालयस्स णंदि-रुक्खस्स आहे कयावरिसण-कुसुमोवगा(?चा)रस्स णिसण्णा मो, पउमिणि-पत्तेसु अ दिण्णा मो सुरभीणि सहयार-बीयपूरग-णारंग-मुद्दियाईणं फलाणि फैकरसो य खंड-वड्डआदि य । कमसो य कयाहारा, सत्थत्थ-कलासु अ दिवसं गमे[....] | गओ संझाकालो । ताहे मया भणिया पोराय-पमुहा सव्वे सुहिणो भो ! तुम्भे सव्वे वि सण्णद्ध-बद्ध-कवया जुद्ध-सज्जा होऊण कण्ण-चक्खु-बलिया अम्ह मागमणं उदिक्खेज्जाह, जं पुण कारणं तं पडिआगया कहेहामो । त्ति भाणिउं गो हं अंसुमंत-सहिओ । गओ तं परम-घोरं सस्सिवाणुचरितं दियसदो वि भयंकर रक्खस-गुहं । दाइतो य मया अंसुमंतस्स अट्ठि-पव्वओ गुहा-मुहमंडलगं च । तत्थ ठादूणं भणिदो य मे अंसुमंतो-कुमार ! धोरयं अबलंविऊणं इधई अच्छदि(हि) ताव जाव अहं गुहं पविसि दूणं तं कण्णगं तुह सहायं विसज्जेमि । ततो जति सा तुह सगासं आगदा हवेज्ज ततो मा मे स्वणमवि उदिक्खिहिसि । तं घेतण इतो लहुमवक्कमिदं सुहीण सगासं गंतूणं ममं तत्थ उदिक्खेज्जासि । ततो अंमुमंतो मम मरण-भय-संठि(?कि)दो भणति जहा-हं रक्खस-सगासं पविद्धस्स तुह उदंतं अलभिदूणं इतो [ण] अवक्कमीहं । ताहे सो मया भणिदोकुमार ! ण मे रक्खसादो भयमस्थि । णीसंकिदेण ते अवस्सं सुहि-सगासं गंतवं । .
ति भणि, ताहे पंच-णमोककार-करण-सज्जो तं गुहं पविट्रो हं। सणियं च संजमिद-पय-णिक्खेवो बद्ध-परियरो तत्थ छुरिया-सहेज्जो अभीद-हिदयो अवस
१. सोवणिच्छयमव० खं. विना ॥ २. अक्खेवं मो०। । ३. कुयाओ खं- मो.॥ ४. तहो ख०मो० विना ॥ ५. फलरसोपक्खंडवडुआविय मो० विना ॥ ६. चरित खं० मो० विना ।।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org