________________
१९८
वसुदेवहिंडो-मज्झिमखंडे __भणिया य मे-सुयणु ! जइ ते अहं रुच्चामि, तमो आगच्छ, णेमि ते । णाहं रक्ख सस्स बीहेमि । तओ. तीए भणियं-सामि ! सुणह, विष्णप्पयं । णधि मे संपयं तुब्भेहिंतो कोवि पिययरो । पियं च मे तुम्भेहिं सह गमणं । किं-पुण भणामि ते एयस्स संपयं पडिबोह-कालो वट्टइ । ण एयस्स इण्हि पलाइउं तीरइ । जं अम्हे वास-सएण वि वच्चीहामो, तं एसो एक्केणं चेव मुहुत्तेणं पक्कमइ । तह वि जइ तुह एवं रुइयं तओ रयणीए आवासं से आगच्छेज्जासि, तत्थ एसो जं रयणीए वीसत्थो ममो. विव, णिच्चेयण-भूओ सुवइ ण य विए(बो?)हिउं तीर । ममं पुण एसो भुआ-पंजरे परिग्गहियं । काउं पिया विव दुहियं जहा अंके काउं सुवइ । तं अइ ते' सत्ती अस्थि, तो तत्थ सुह-पसुत्तं' रयणीए आवासाओ हरिज्लासि त्ति । तमओ रत्ति-प्पा(प्पया)णेणं (१) सुहं क(!कु)ओइ संतरिस्सामो । इहरह इहि चेव दो वि विणस्सामो ।
तमो मया भणिया-भीरु ! एयरस कत्थ आवासो ! तीए भणीयं-सामि ! दिवो च्चिय तुम्भेहिं एयस्त आवासो । तत्थ अंतो सव्व-रयणामयं दिव्वं भवणं णिचुज्जोवं सयंपभं । तस्स माझे वित्थिण्णो कणय-पल्लंको । तत्थ एसो ममं भुमोरु-पंजर-परिग्गहियं काउं सुभा-सहिओ विव रक्खसो सुवइ । किं-पुण तत्थ पयइत्थो मुक्क-गय-रूवो अइ-भयाणग-घोर-बोंदि-धरो य होइ । एयरस चेव पासाओ मम सो पसामो पुव्व-भव-बंधवस्स व, जेण से तहा सयं रूवं पेच्छमा. णीए वि मम सतधा ण फुट्टए हिययं । अण्णो पुण जो एयं तहा-रूव-ठियं पासह तस्स अवस्सं ताव भएण हियय-मुद्धाई फुडिहिंति सहस्सहा । एसो य णिदाभिभूमो मओ विव णिद्दओ सुवइ त्ति ।
__ एव कहिए मया तहा-ठिय-सूव-दसण-सद्धालुएणं मुक्का, भणिया य-बच्च, एहामि तत्थ । विदियं त(?ते) होउ । इह चेव अहं एयं पहणतो, केवलं तुह भीरु भय-चित्ताणुवत्तोए इहमेयं न पहणामि त्ति । एवं भणिए ममं पणमिऊणं गया । कय देवयच्वणाए य अप्फालिओ कुंजरो, विबुद्धो य । अइगया य सा से मुहं । गमो य तं अद्वि-पवयंतेणं । अह वाय) उत्तिण्णो य पायवाओ अंसुमंतो परम-विम्हिओ य ममं भणइ-अज्ज उत्त ! किमेयं एरिसं ? ति । मया भणिओ--. भो ! दिटुं ते एयं ति । तेण भणियं-णिरामं(य) ताव मया एयं दिटुं, ण पुण
१. मे खं० मो० ।। २. पसुत्तस्स खं० मो० विना ॥ ३. रत्ति घाणेणं खं०मो० विना ।। ४. पुव्वंभवन व खं० मो० विना ॥ ५. आहणंतो खं० ।। ६. मुदं ख० मो० विना ।।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org