________________
वसुदेवहिंडी-मझिमखंडे दणं-वामोरु-मञ्झे । ततो सुव्वत्तं पुरिस-रूविणी संवुत्ता । सलिले य णियय-रूवं दळूणं परियत्तिद-लायण्णा परं परितोसमुवगदा । ततो दोहर लुलिद-जडा-कलावा महिद-वककल-
णिसणा तम्मि आसमपदे एगागिणी जूध-विभूता मइ व परिबसदि । एदं च ताव एवं ।
इदो “य तीय वियोगे महदा सोअ-पेल्लिदो किणगरथो] चितेदि-हा! हा ! अहो अकजं ! धिरत्थु खलु मम संघ णाम सा पिया मम पिदुणा संगणक्वित्ता अत्ताणा विय, मे पिया हिदयस्स किमेसा मारिज्ममाणी उवेक्खिदा ! वरि मे(: हं) तीय सह वणवासं चेव गदो होतो, वरि हं तीय खज्जतो वि ण य तीय विवाडणं विसहंतो मि(ति) । ववगद-हाण-विलेवणो सोग-पेलेलद-सरीशे सयण-तल-गदो कधंचि कालं गमेदि। भणिदो य पगदि-सहिदेण पिदुणा जणणीय य - पुत्तय ! णारहसि रक्खसीय कज्जे सोगं कादं । अलं ते तीय कडपदणाए । अम्हे ते अण्णाओ सरिस-कुल-स्व-जोधणामो विविहाओ राय-वरकण्णाओ उबवादेमो । ण लज्जसि तोय कज्जे अधिदि करेंतो ? । एवं बहुप्पगारं भणंतेहिं किध किध विष्पाराविदोकणगरधो।
समदिक्कतेसु य तदो केसु वि दिणेसु 'पागदो सुंदरपाणि-संतियो दूता। सो य हेमरचं विण्णवेदि-देव ! अम्ह सामी संदिसदि---मया तुह पुत्तस्सदा दत्ता । सा य चिरप्पभिदि पत्त-जोव्वणा वदि । लज्जामा तीय घरे अछंतीए । अदि तीय कज्ज, ततो विसज्जेध कणगरधं, कीरदु से पाणिग्गहणं ति । अविसज्जयंताण वा तुम्भं कण्णालियं । अहं पुण कण्णगं “अण्णस्स पयच्छामि । ततो हेमरघेण संदिटुं - किं करेमि ? विसज्जिदो मे' मासि'विरोप्पा९(१) कुमारो, जाव मद्ध-पधे अण्णं तावस-एणगं परिणेदुं णियत्तो । तं पुणरवि एस विसज्जेमि कुमारं गच्छधेदि ।
सा य परिवाइया लेहेणं रूविणीए संदिसदि-धुत्त ! घाडेदं मे तुह कम्ज, थोआवसेस वदि ।
‘रण्णा य पुणरवि' अमस्थिदूणं पुणो महदा बल-समुदाएणं महा-विभूतीए य वीवाह-कज्जे विसज्जितो कावेरिं कणगरधो । सुंदर-तिधि-करणेण य संपट्टिदो। पद्रिदा य तेणेव सह सा परिवाइया । कमेण 'य वाचतो पत्तो तं चेव सरं आसमपदं च इसिदत्ताए जम्मभूभी । तत्य या आवासिदो चिंतेदि कुमारो आसमपद१. धूवा ख०मा०विना ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
