________________
६१८
प्राचीन मध्यकालीन साहित्यसंग्रह बाल बोलावण बेसणुं, बीडुं बे कर जोडि, जे घरि पंच बबा नहीं, ते घर दूरि छोडी.
नयन पदारथ नयन धन[रस], नयने नयन मिलंत, अणजाण्या-स्युं प्रीतडी, पहिला नयन करंत. नयनांकी गति अकल[अलख] हे, मतकों लखी न जाय, लाख लोकमें भेदकें, ससनेही. पें जाय.
कडवो लागे लींबडो, मीठी लागें छांह, बंधव होय कबोलणा[अबोलणा], तोहें पोतानी बांह.
सहदेसी सज्जन भला, दीठे मन विकसंत; परदेसीसुं प्रीतडी, दूर रह्यां ही झूरत. डुंगर दव बलीयांह, रूखे ही रत पालटी; वांने नवी वलियांह, सज्जन विछोयां मानवी. कटका कादवरा, ते वली फाटा निर वण; रे काळज कुला तुं, साजण वण साजो रह्यो.
*
पाणी पापिण हेठ, आव्यानुं अचरिज किशं;
साचो ,जाणत नेह, लोही आवत लोयणे. - ल.सं.१७९३ का.शु.५ ,
[जैन श्वेताम्बर कोन्फरन्स हेरल्ड, जान्यु.-फेब्रु, १९१९, पृ.५५-५८]
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org