________________
भावप्रभसूरिकृत अध्यात्महरियाली स्वोपज्ञ बालावबोध सह
५९३
अथवा मौन कहेतां मुनीपणुं ते भलुं छे. ते दिन किवारेक आवसे जे सर्व वीरतीपं भजीसुं. ईत्यर्थम्.
वलि ऋषभादिक चउवीस तीर्थंकरने जपतां सुखसंपदा पामीर्इं, उपलक्षणाथी बीजा जिन पण जपिये, एक महाविदेहे बत्रिस विजय एहवें पांच महाविदेहे एकसो साठ विजयें उत्कृष्टें कालें १६० तीर्थंकर : पंच भरत ५, पांच ऐरवत पू, ए दश समयक्षेत्र कहीयें. तेहना दश तीर्थंकर एतले ५ भरत ५ ऐरवत पांच महाविदेहं ए पनर कर्मभूमि कही. सरवाले १७० जिन जपीयें थापनादीकपणे नमीइं सिद्ध. इत्यर्थ:. (ए बीजी स्तुतिनो अर्थ:.) ०२
घर वासिदुं करोने वहुयर, टालोनें ओजीसालुजी, चोरटो एक करे छे हेरा, ओरडे धोने तालुंजी.
-
Jain Education International
लक्या प्राहुणा च्या आवे छे, ते उभा नवि राखोजी, शिवपद सुख अनंता लहीये, जउ जिन वाणि चाखोजी. ३
- इति श्री अध्यात्मोपयोगीनि स्तुति परिपूर्णाजाताः -ल० मुं० देविंद्र, ३ यं (जं) बुसुराद्रि
स्थितौ.
हे सुमती ! हे कुमरी ! तुमे मनमंदिर माहें अतिचार - आलोचनादिरूप वासिदुं करो. आहट (आ) दुष्ट रौद्र ध्यांन, कृष्ण नील कापोत लेश्यारूप ओजीसालुं मनमंदिरथी टालो. इहां यद्यपि व्रतने विषें अतिचार - आलोयण छें तथापि मनमंदिर व्रतमंदिर अभेदपणें ईहा जाणियें जे कारणे द्रव्य - आलोयण न थायें. इति रहस्यं.
हे सुमति वहु ! मोहादिक विभावरूप एक चोरटो हेरा करे छे ताकी रहे छे, जाणे छई, अवसर पामुं तो धर्मरूप धन चोरी जाउं ए कारणें तुमें स्वभावरूप ओरडे शुभ ध्यानरूप तालुं द्यो. अथवा प्रभाते उठी शरीरात्मारूप ओरडे नमस्कारादिक प्रत्याख्यानरूप तालुं साचवो (द्यो, जे कारणें) अविरतिनां फल माठां छे, अने विरतिनां फल ते सुरसुख, तेथी शिवसुख छे.
हे सुमति वहु ! च्यार कषायरूप च्यार प्राहुणा लबक्या आवे छें. अनादि कालना हाल्या आवे छे पण धणि-धणीयाणीने अंधेरे क्षमादिक रसवति सर्व खाइ गया, चारीत्र - धर्मराजाना प्राणने घुमावे छे. तेहनें यथार्थ नांम 'प्राहुणा' कहीये. हवें हे सुमति बहु ! तुक्षांत्यादिक आत्मशक्तिरूप करडी निजर देखाडो, जिम ते उभा न रहे. हे सुमति ! त्वया किं बहुना, स्तोकस्यमिति बहवइ ज्ञातव्यं.
हे सुमति ! रागद्वेष जीत्या छे जेणें एहवा जे जिन तीर्थंकर तेहनी वांणि आगमपाठरस कर्णपुटें चाख्यो पियो, कर्णपुटे सांभल्यो घणे आदरें करी, तो शिवपद मुक्तिनां
For Private & Personal Use Only
—
www.jainelibrary.org