________________
अल्लकृत बार भावना
५४७ द्रव्यगुणपर्यायांशभावना विचारें शुभअशुभ शुद्ध-अशुद्ध पर्यायांश विचार उपजे छे, त्यां अशुभशुद्ध विभावपर्याय स्वरूप विचारतां पुद्गलद्रव्य थकी नीपजेलो उदारिक वर्गणासमूह - उदारिकदेहरूपस्कंध पर्यायादिक तेहथी उपजेलो वितर्क स्वरूप कुरूपादिवर्गणा गंधरसस्पर्शादि विचारतां अशुचि भावना उपजे, माटे अशुचि भावना कही ते भावीए छीए. एकसमें परस्परें आपापरपणांने 'अयानडा' अजाण छे. वली माहोमांहि कोइ द्रव्य कोई द्रव्यनो स्वामी नही अने सेवक पण नहीं. 'सव्वे दव्वा अहमिंदा' एवं जाणी अहो हंस सयांणा - डाह्या. ५ ___ दुहा : निर्मल गति छे. जीव आपणी पोतानी मुक्तावस्थारूप काललब्धियोगें उपजेली शुद्ध चेतना-आविर्भाव छे त्यारे चेतना चेतनने कहे छे. ए शुद्ध चेतनांश कहीए, पण जो होइ जाणो तो, वा होइवा चाहो तो खप करो, वा ‘आयास' आत्मा तेथी; वा जोई हो जाणीने - परिश्रम करीने, वली अहो आत्मा ! तुज विना बीजा सर्व द्रव्य जडरूप जाणजे. तुं चेतन - आत्मा एक, तुं आप आपपर सर्व प्रकाशक छे. ६
छंद : अति निर्मल स्वरूप जाण. आपणो आत्मसत्तारूप शरीर ते तुं जाण - ओलख – तहकीक कर; पण ते केवो छे आत्म-शरीर ? जे शरीरे रोग न व्यापे, दु:ख न व्यापे, दारिद्र पीडा न व्यापे एवो. छे. शुद्ध सत्ता शरीरे पीडा न व्यापे, दुःख दारिद्रादि न व्यापे, रोग - द्रव्यरोगादिक नावे जेने; वली केवो आत्मशरीर ? ज्ञान, दर्शन अने चारित्र ते सहित छे. सर्वमा छट्ठी अन्यत्वभावनाए षट् द्रव्यर्नु अन्यत्वपणुं चिंतवतां द्रव्यगुणात्मकपणुं जाण्युं त्यां परिणामी-अपरिणामी, सक्षेत्री-अक्षेत्री, रूपीअरूपी, एक-अनेक, कर्ता-अकर्ता इत्यादि गुणात्मक नय विषे अनेक भेद, त्यां परिणामलक्षण गुण बे द्रव्य विषे जोईए - एक पुद्गलद्रव्य, बीजो चेतन. ए बे परिणामी, ते रीते बनेनां परिणाम शुद्धाशुद्ध बे रूपे थाय, ते मध्ये पुद्गलनु तो शुद्ध परिणाम ते जे सूक्ष्मपणुं परमाणुरूप परिणमवं अने अशुद्ध ते जे स्कंधादिरूपे परिणमवु तथा आतमचेतन- शुद्ध परिणाम जे ते केवलज्ञान केवलदर्शनना उपयोगे सिद्धत्वावस्थाएं परिणमएं अने अशुद्ध परिणाम ते जे परपुद्गलादि स्कंध स्पर्श पामी आत्मत्वपणे मानी पर विषे परिणमवू ते. द्रव्य-भावभेदे बे आश्रव कहीए – तेह- चितवq ते आश्रवभावना सातमी.
एहवू शुद्धात्मरूप शरीरनुं भावी - चिंतवी विचारशो. मलमूत्रनी धरणहारी अत्यंत बे धाराए चालता एहवा औदारिक देहने जाणी पुद्गल भिंभला – मेला - डोहळानो शुद्धरूप पर्याय निज पोतानो जे देह ते तो अंतसुखमां ताहरो देह एवं जाणी तुं हो हंस ! निर्मल रूपना धरणहार. ६
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org