________________
५२८
प्राचीन मध्यकालीन साहित्यसंग्रह
अथ ऋजुसूत्र. ढाल ९ : राग सारिंग; पूरवभव हवें सांभलो जातिस्मरण योगे रे - ए देशी
निज अनुकूल अर्थ जिके, वर्तमानकालीन रे । तदग्राही अभिप्रायको, ते ऋजुसूत्र अदीन रे. ९७ सवि नय सवि नय धारीए, वारीए स्वाभिनिवेश रे. सवि. आंचली ए नय माने नहीं कदा, अतीत अनामत वस्त रे; उपलंभा भावे करी, गगनकुसुम परि अस्त रे. सवि. ९८ परकीय वस्तुने पणि नही, माने प्रयोजन भावे रे; परधन परिं कुण कामर्नु, निजथी निज फल पावे रे, सवि. ९९ व्यवहारवादीनें वदे, जो व्यवहारे भावे रे; संग्रह संमत पणि तज्यु, सामान्य निज भावे रेसवि० १०० अतीत अनागत पारकुं, तो किम मानें वस्तु रे; व्यवहाराभाव कल्पता, निष्फलता पण जुस्तु रे. सवि० १०१ तादृश अर्थनो वाचको, किम माने अभिधान रे; तथा तथाविध अर्थन, विषयीपणि किम ज्ञान रे, सवि० १०२ परमारथ ए नयतणो निज संप्रतिकालीन रे; नामादिक चउ निक्षेपा, प्रत्येकें एकलीन रे, सवि० १०३ तह पर्याय अनेकनो अर्थ अभिन्न ज मूल रे;
सूक्ष्म क्षणिक पज्झय कह्यो, मनुष्यादिक स्थूल रे. सवि० १०४ - इति ऋजुसूत्रश्चतुर्थः.
अथ शब्दनयः. दाल १० : राग - सुणो बहेनी पीउडो परदेशी - ए वेशी जे विशिषित ऋजुसूत्र संमत, अर्थग्राही अभिप्राय रे, ते नय शब्द कह्यो एह माने, भाव रूप परयाय रे. श्री जिनमत धारी एकांते, जिहां सवि नय अनेकांते रे.
श्री० आंचली १०५ नामादिक घट त्रयने माने, तत कार्य अपाकरवे रे; पट परि इति प्रत्यक्ष विरोधे, तह लिंगने अपाधरवे रे, श्री १०६ कहे ऋजुसूत्रने अतीत अनागत, जो घटतुं नवि माने रे; तुल्य प्रयोजना भावें हुते, नामादि किम वाने[काने] रे. श्री. १०७
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
