________________
५१२
प्राचीन मध्यकालीन साहित्यसंग्रह चवदसि रे दिन चव वार, खूणे बेसी करे आहार;
करे चोथि नोरता बारसी. किम० १२ महा माई खेतल अंबाई, जपति रहे जिनधर्म विहाई;
ते मिथ्यात्व किमे वारसी. किम० १३ ओषध मंत्र तंत्र ने यंत्र, साधु प्रयुंजे नही कुतंत;
कहे जोतिष निज व्रत डारिसी. किम० १४ करे पीठी लगावे तेल, दिनमांहि नाहवे दो वेल,
लाइ फूलेल देखे आरसी. किम. १५ केसर चंदननी करावे खोल, पहिरे झीणा वस्त्र अमोल;
__ ईम देही जे संगारसी. किम० १६ घरि पहिरण न हूंता त्रापडा, पछे वणावे सखर कापडा;
फूलडी जाल तिहां कारिसी. किम. १७ हीयडामाहि नही जिनधर्म, दे उपदेश, वधावे[२] कर्म;
मातो करे निर्भय सारसी. किम. १८ साधुवचननो एह विवेग, सुणि सुणि मन जागे संवेग;
कहे दोहा विरही संहारसी. किम० १९ रास धमाल विरह चउपइ, कहे वखाण विषे मति दई;
सुणि सुणि रीझे नार सी. किम० २० आगे नारी पु(ठे) नारी, मूसक हसे मनमें सविकार;
तिहांथी दृष्टि न जे डारसी. किम० २१ लिंगिनि विधवा संगे दोष, समकित-नाश कह्यो निरघोष;
तेह-सुं रमी जनम हारिसी. किम० २२ जेहवो-वंत अने उच्चार, तेहवो आधा कर्म आहार;
- स्वाद अरथे जे मुनि आहारसी. किम० २३ साधु सरस आहार न लेए, शीलरत्न-राखण मति देए;
सर्वथी भजने वारिसी. किम० २४ क्रोध लोभ माया ने मान, करे सदा न करे धर्मध्यान;
कर्म-अगिनि ते स्युं तारिसी. किम० २५ विरति नही को नही पचखाण, कूडो लंपटी निपट अजाण;
ते गुरू नरके संचारसी. किम० २६
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
