________________
३८६
प्राचीन मध्यकालीन साहित्यसंग्रह ते माटे आबु नंदीय बंभणवाड दहियाणक प्रमुख तीर्थ आ नेत्रे नीहाळवां. आवा हर्ष सहित थी गुरू त्यांथी विहार करता थका आबुनी तलेटीए टेली नामे गाम छे तेनी सीममां मोटा घणी शाखे युक्त एवा वडवृक्षनो विस्तार देखी उष्ण काले शितल छायाए श्री सूरिए त्यां विश्राम कर्यो. एटले श्री सर्वानुभूति यक्ष प्रगट थयो. प्रसन्नपणे श्री सूरीने का, ‘आ शुभ घटिका छे ते माटे तमे तमारा शिष्यने आचार्यपद द्यो [तो आ वृक्षनी पेरे अखंड शाखाए करी विस्तार उदय हुइ.]' त्यारे श्री सूरिए देवकथकथी श्री वीरनिर्वाण पछी १४६४मां एटले सं.९९४मां श्री सर्वदेवसूरि प्रमुख ८ आचार्य स्वपाटे स्थाप्या. त्यारे तेथी वडने अहिनाणे पांचमो वडगच्छ एवं नाम प्रसिद्ध थयु; पण ते सघळा गुरूभाई शालाए रह्या. __त्यांथी महीमावंत तीर्थनी यात्रा करी अझाहरि नगरे आव्या त्यां संप्रति-निर्मापित श्री वीरप्रासादे डोकरा शीष्यने योग्य जाणी सूरिपद देई श्री वर्धमान तीर्थंकरना प्रसादने अहिनाणे श्री वर्धमानसूरि नाम दीधुं. गुरूकृपा जाणी श्री शारदाए बालिका रूपे गुंहलीथी स्वस्तिक कर्यो. तुष्टमान थई प्रा. सा रांके उपदेश[पदोत्सव कीधो. श्री गुरूए तेने गुर्जर विहारनी आज्ञा करी. श्री सूरि नित्य एक भुक्त करता. श्री उद्योतनसूरिनो मेदपाटमां धवल[धांवल]नगरे स्वर्गवास थयो.
३६. सर्वदेवसूरि : श्री सूरि विचरतां भरूअछ नगरे आव्या त्यां कान्हडीओ योगी श्री गुरूने गृहस्थनो बहुमान देखी क्रोध करी ८४ सापनो करंडीओ लावी शालाए वाद करवा आवी बेठो. त्यारे श्री सूरिए ते देखतां जमणा हाथनी कनिष्ठ अंगुलिएथी पोताने चारे पास भूमंडले वलण करी त्रण रेखा करी. एटले ८४ सर्प करंडीआथी काढी गुरू स्हामे मूक्या ते त्रण रेखा सुधी आवे पण आगळ न चाले. पाछा करंडीआमां बेठा. पछी ते जटीले क्रोध करी वंशनलिकाथी काढी सिंदुरीओ सर्प महाविषाकुल गुरू सामो मूक्यो. ते त्रण रेखा सुधी जई पाछो आव्यो. एवामां चोसठ योगीणी मांहीली कुरूकुल्ला नामनी देवी के जे ते धर्मशालानी बहार पिंपली वृक्षे रहेती हती तेणे गुरूने उग्र तपस्वी जाणी त्यां आवी सिंदुर सापनी दाढा बंध करी. योगी गुरूने नमी पोताने स्थानके गयो. श्री सूरिनी कीर्ती फेलाइ. पुनः श्री गुरूना उपदेशथी सं.१००२मां सत्तावीस प्रासाद थया.
३७. श्री देवसूरि : श्री सूरिने हुल्लार देशना स्वामीश्री कर्णसिंहे 'रूपश्री' बिरुद आप्यु. पुनः तेना उपदेशथी [ओ.] कुर्कट गोत्रीय सं.गोपे नव प्रासाद कीधा. चउद शत एक (१४०१) श्री जिनबिंब धातुपट्टिकाए भराव्या. दक्षिणमा नाशिक नगरे श्री चंद्रप्रभप्रासादे जीर्णोद्धार थयो. वळी सं.१००४मां श्री रामसेन्य नगरे श्री ऋषभप्रासाद थयो. पुन: श्री सूरिए मालव देशमा घणा पोरू गृहस्थने प्रतिबोधी जैन प्राग्वाट ज्ञाति
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org