________________
३७८
प्राचीन मध्यकालीन साहित्यसंग्रह
परमहंस लडथड्यो अने आवतो आवतो श्री भृगुकच्छे शकुनिका विहारमां तेणे बौद्ध पुस्तिका नांखी. पछी ते बीजा परमहंसने पण हणीने बौद्ध सैन्य प्रात:काळ थयो जाणी पोताना देशे पार्छु वळ्युं.
हवे प्रभाते गृहस्थ श्री मुनिसुव्रतना दर्शने आव्या. देवप्रदक्षिणा करतां गृहस्थने रजोहरण अने चोपडी एम बे लाध्यां - ते श्री हरिभद्रने आप्या. गुरूए रजहरण ओळख्युं. बौद्ध पुस्तिकामांथी [पुस्तिकानी चुपडी माहि] घंटाकर्णनो मंत्र वांच्यो . श्री हरिभद्रे चिंतव्युं
'मारा बने शिष्य बौद्ध देशमां विद्या भणवा गया हता तेने बौद्धे कोई रीते [केइ करी] विद्यानुं रहस्य लइ जता जाणी हण्या दीसे छे.' गुरूने क्रोध थयो. शालाने यंत्रकपाट करी तेल पूरीने लोहनी कडाई अग्नि पर चढावी गुरूदत्त पूर्वाम्नाय स्मरी जे वखते कडाइमां कांकरी नांखे ते वखते बौद्ध तपस्वी चौदसें चुमालीस १४४४ मंत्रकार्षित शकुनिका रूपे कडाइने प्रदक्षिणा देवा लाग्या. तेवामां याकिनी नामे साध्वी के जेना मुखमांथी गाथा पूर्व सांभळी हती अने तेनो अर्थ तेना गुरू पासेथी जाणी [वाडीमां जाइ गुरूमुखथकी गाथार्थ सांभळी संपूर्ण प्रतिज्ञाए हरिभद्रे] व्रत लीधुं हतुं अने जेनाथी ने उपकार थयो हतो [एटले इहां याकिनी नामनी साधवी ते श्री हरिभद्रसूरिने उपकारिणी थइ] अने ते माटे याकिनीसूनु श्री हरिभद्रसूरि ए बिरूद कहेवायुं तेणीए [ श्री हरिभद्रसूरिनी गुरूबहेन याकिनी साधवीए] उंचुं जोयुं के शकुनिका रूपे बौद्ध आकर्ष्या [ बौद्धाचार्य आवता] दीठा...
साध्वी जाण्य के क्रोधनां फळ कडवां छे. घणा जीवने असंतोष उपजे छे. आम जाणी आचार्यना क्रोधनी शांति करवाना हेतुथी सिझातरी श्राविका साथे लइ शालाद्वारे आवी उभा रही गुरू प्रति एक पंचेंद्रय जीवनी घात अजाणपणे थाय तेनी आलोचणा शुं ?' एम पुछ्युं त्यारे शालाए रह्या थका गुरुए कह्यं, 'पंच कल्याणक तप ते दश उपवास ने दश चोविहार कह्या छे. एटले बे उपवासे एक कल्याणक तप जाणवो. आथी पंच कल्याणकनी आलोयणा तमने आवी.' आ सांभळी साध्वीए कह्युं, 'अजाणपणानी आवडी आलोयण कहो छो त्यारे जाणपणाथी घणा पंचेंद्रिय जीवना वधनी आलोयण केवी थाय?' आ सांभळी गुरूनो क्रोध शांत थयो. आकर्षेला बधा बौद्ध छोडी दीधा. आ असार संसारमां कोण गुरू कोण शिष्य एम चिंतवी स्वचित्तथ कृत पापशुद्धिना हेतुए आकर्षित बौद्धनी संख्या १४४४ प्रकरण पूजा पंचाशक प्रमुख एक एक पंचाशकनी पचाश पचाश गाथा थाय एवा ५० पंचाशक त्रीस अष्टक सोल षोडशक पुनः आवश्यक वृद्ध वृत्तिना करनार थया. वि.सं. ५६५ वर्ष हरिभद्रसूरि स्वर्गे गया. वळी हरिभद्रसूरिना भाणेज श्री सिद्धार्षि उपमितभिवप्रपंच, श्री चंद्रकेवलीचरित्र,
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org