________________
१८१ आनंदघन चोवीशी/बावीशी अने छेल्लां बे स्तवनो
(श्रीमद् आनंदघनजीनां खुद पोतानां रचेला पार्श्वनाथ अने महावीर प्रभु परनां स्तवनो नहोतां मळता. पहेला बावीश तीर्थंकरो परनां तेमनां स्तवनो पर यशोविजयजीए, ज्ञानविमलसूरिए अने ज्ञानसारजीए बाळावबोध रच्यां जणाय छे. पण नीचेनां २३मा अने २४मा जिन परनां स्तवनो आखरे सांपड्यां लागे छे. अने आ सुरतना एक भंडारमाथी मळी आवेलां ते श्रीयुत दामजी केशवजीनी कृपाथी तेमनी पासेथी उतारी अत्र मूक्यां छे.)
[आनंदघन प्रसिद्ध जैन अध्यात्मवादी साधु छे. तेमनुं बीजुं नाम लाभानंद हतुं अने तेओ सं.१७०० आसपास थया जणाय छे. विशेष परिचय मळतो नथी. एमणे बावीशी, आध्यात्मिक पदो वगेरे रच्यां छे. जुओ जैन गूर्जर कविओ भा.४ पृ.१-७ तथा भा.५ पृ.३९६-९७ अने गुजराती साहित्यकोश खं.१ पृ.२०.
नीचेनां बे स्तवनो आनंदघननां होवानी शक्यता नथी. जुओ आ पछीना खंडनी नोंध. आ बे स्तवनो 'आनंदघन चोवीशी' (मोतीचंद कापडिया), 'आनंदघन चोवीशी अने अध्यात्म परमामृत' (अनु. पंडित मंगलजी शास्त्री) वगेरेमां छपायेल मळे छे. – संपा.]
श्री पार्श्वनाथ भगवाननी स्तवना प्रणमुं पदपंकज पार्श्वना जस वासना अगम अनुप रे, मोह्यो मन मधुकर जेहथी पामे निज शुद्ध स्वरूप रे. प्रणमुं० १ पंककलंक-शंका नहीं, नहि खेदादिक दु:खदोष रे, त्रिविध अवंचक जोगथी लहे अध्यातमसुख पोष रे. प्रणमुं. २ दुरदशा दूरे टळे, भजे मुदिता मैत्री भाव रे, वरते नित चित्त मध्यस्थता, करूणामय शुद्ध स्वभाव रे. प्रणमुं. ३ निज स्वभाव स्थिर कर धरे, न करे पुद्गलनी खेंच रे, साखी हुइ वरते सदा, न कदा परभाव-प्रपंच रे. प्रणमुं. ४ सहज दशा निश्चय जगे, उत्तम अनुपम रसरंग रे, राचे नहीं परभाव-सुं, निजभाव-सु रंग अभंग रे. प्रणुमुं० ५ निजगुण सब निजमें लखे, न चखे परगुणनी रेख रे, खीर नीर विवरो करे, ए अनुभव हंस-सुं पेख रे. प्रणमुं. ६ निर्विकल्प ध्येय अनुभवे, अनुभव अनुभवनी प्रीत रे, ओर न कबहु लखी शके आनंदघन प्रीत प्रतीत रे. प्रणमुं. ७
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
