________________
१५०
प्राचीन मध्यकालीन साहित्यसंग्रह (खंड ९ ढाल ४) कठडारा आया गुरूजी प्राहुणा - ए देशी आई वसंत ऋतु अन्यदा, वनसिरी अति विलसंत, मारा साजन वाल्हा, चालो वसंत जोवा जाइये,
आंबे मंजरीओ भइ, अतिमुक्तक उल्लसंत, मारा. १ तिलकादिक फुल्यां घj, मलयाचल वाया वाय, मा० भ्रमर गुंजारव करी रह्या, कोकिल शब्द सुणाय. मा. २ मदन पीडे बाल वृद्धने, विकसित कमलिणी थाय, मा० कानन सेवे बहुजना, विरह न दंपती खमाय. मा० ३ नगर महर्द्धिक आवीआ, इण समे भूपति पास, मा. विनवे इणी परे रायने, पूरो अमारी आश. मा. ४ “नित्य उच्छव छ यद्यपि, तो पण आज विशेष, मा. ओच्छव उपरे होयशे, ओच्छव जनने अशेष. मा. ५ पाउधारो तिणे राजीया," तव चिंते महाराय, मा. मोकलुं समरादित्यने, देखे विचित्र समवाय. मा. ६ तो समीहित अम नीपजे, उपजे कामविकार, मा. एम विचारी तेहने, भाखे सुखे परकार. मा. ७ “ओच्छव बहु देखावीआ, हुं लह्यो परमाणंद, मा. हवे देखावो कुमरने, तुमचो एह नरीद.'' मा. ८ कहे महर्द्धिक-रायने, “कीधो अम सुपसाय," मा. इम कही ते निज घर गया, तेडावे कुमरने राय. मा. ९ "वत्स ! स्थिति ए आपणी, मधुओच्छव थाये आज, मा. जोवा जाये नरपति,' एम भाखे महाराज. मा. १० “ए मारग तुमे आचरो, में जोयुं बहु वार, मा. हर्ष थशे प्रजा लोकने, तिम स्वजन परिवार.' मा. ११
४४. लब्धिकृत 'नेमि चंद्रावला'मांथी (र.सं.१८५२. कर्ता लब्धिविजय के लोंकागच्छ गंगशि. कल्याण ?)
[वस्तुतः कर्ता लोंकागच्छना गंग-कल्याण-लवजीशि. लब्धि छे. जुओ जैन गूर्जर कविओ भा.६, पृ.१९५-९६ तथा गुजराती साहित्यकोश, खं.१, पृ.३८०. 'नेमीश्वर भगवानना बसें पंचाणुं चंद्रावला' (युनियन प्रेस, मुंबई, १८८४) नामे कृति प्रकाशित थयेल छे. – संपा.]
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org