________________
१४९
प्राचीन जैन कविओनां वसंतवर्णन
वेण वीणा मृदंग बजावे, कलकल रव जिम गाज. मा. क्रीडा करी एम हवे दामादर, मज्जन केरे काज, मारा. का. ६ पुष्करिणी मांहे स्नान करीने, आवे सरोवर-पाज, मा. केइक नाटक करती रमणी, मदवंती मूकी लाज. मा. का. ७ बहु वाजित्र ध्वनि तिहां उठे, दश दिशे दीसे भ्राज, मा. गोविंद रूकिमणि ने सत्यभामा, कमलक्रीडा करे साज. मा. का. ८ प्रीतमनी प्रिया आणा पामी, आवे नेमनी पाज, मा. देवर देवर कहेती वलगे, आवो रमीये आज. मा. का. ९ नेमजी तो अविकारथी करता, क्रीडा तेह समाज, मा. अच्युत आणंद अंतर पामे, देखी श्री जिनराज. मा. का. १० अंतेउर परिजननी साथे, ते रजनी तिंहा ठाय, मा. इम नित नित तस क्रीडा करता, वारू वसंत वही जाय. मा. का. ११
४३. पद्मविजयकृत 'समरादित्यकेवली रास' माथी (र.सं.१८४२, विसलनगरमां.) [कृति भीमसिंह माणक तथा बीजाओ द्वारा प्रकाशित थयेल छे. - संपा.]
(खंड ५ ढाल २) राग धमाल; पासजी हो, अहो मेरे ललनां - ए देशी वसंतसमय एक दिन हवे आव्यो, रहेतां तिहां सुख मांहि, ललनां. अविवेकी जन आनंदकारी, दिनदिन अधिक उच्छाह. १ मनमोहन मेरे दिल वस्यो हो, मेरे ललनां, दिल वस्यो मन वस्यो मुझ मनमोहन० ए आंकणी. मलय वायु तिहां वाया मनोहर, फूल्यां वन-उद्यान, ललनां, लोक थोक तिहां जोवा चाल्या, कोकिलरव सुणे कान. मन. २ मित्रे परिवृत्त हुं पण चाल्यो, करी तनुशोभा विशेष, ल.
अनंगनंदन उद्यानमां जातां, आव्यो राजपंथने देश. मन० ३ नाम विलासवती नृपपुत्री, गोखथी दीठो मुझ, ल. कोई भवांतरने अभ्यासे, रागथी अतिशें अलूझ. मन. ४ बकुलमाला गुंथी निज हाथे, नाखी मुझ शिर तेह, ल. दीठी मुझ वसुभूति मित्रे, थापी कंठदेशे में एह. मन० ५ उर्ध्व जोयुं तब तिहां दीटुं, वदनकमल अद्भुत, ल. हर्ष लह्यो हु ते पण हुइ, तोष विषाद संयुत. मन० ६
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
