________________
१४७
प्राचीन जैन कविओनां वसंतवर्णन
फागुण आयो फूटरो, फली सब वनराय, म्हारा वाल्हा, पिउडो नही मुझ मंदिरे, मुझ किम खेलणो जाय, म्हारा वाल्हा. ११
चैत्रे चमके चित्तडो, छोडूं मंदिर एह, म्हारा वाल्हा, नेमि विना किम रहि सकुं, दाधी विरहे देह, म्हारा वाल्हा. १२
४२. पद्मविजयकृत 'नेमिनाथनो रास' मांथी (र.सं.१८२०, दिवाळी, राधनपुरमां. खंड ४मांथी)
[कवि तपगच्छना उत्तमविजयना शिष्य हता. जीवनकाळ सं.१७९२-१८६२. एमनी रासादि प्रकारनी अनेक कृतिओ मळे छे. जुओ जैन गूर्जर कविओ, भा.६, पृ.४७-७२ तथा गुजराती साहित्य कोश, खं.१, पृ.२३९-४० 'नेमिनाथ रास' 'जैन कथारत्नकोश भा.२' मां प्रकाशित थयेल छे – संपा.]
___भाव श्रावकना भाखीये - ए देशी वाडी वन आरामे ए, वली क्रीडापर्वत ठामे ए, गोठी-कामे ए, सहकार केलि-कमलवने ए. ११ इम सुखमां सुविलास ए, आव्यो वसंत ते मास ए, उल्लास ए, काम नृपति पामे घणो ए. १२ गोपीने कहे हरि आवो ए, नेमने विवाह मनावो ए, ठावो ए, मदनधाममां एहने ए. १३ “पुन्नाग नाग चंपयं, एला लवंग मंडियं, खजूर केलि नालियं, असोगसे अलंकियं. १ वर नागवल्लि सुंदरं, फल पुष्फ पत्त निप्भरं, उझाण तत्थ सिरिकरं, रेहंति दमण मनहरं.” २ मानुं जलपे लोक-शुं, सरस शब्द जे थावे ए, मावे ए, हर्ष लोकमनमां नहीं ए, १४ पल्लव विकसित मिष हसे, वात कंपित मानूं नाचे ए, साचे ए, शाखा पल्लव स्तव करे ए. १५ सरस कुसुमरस चूवे ए, मान एह ते रोवे ए, सोवे ए, विरही सुखे नहीं ते वती ए. १६ फलभर नमीया ते वती, मानुं प्रणमे पाय ए, तिहां आय ए, प्रियजनने ते हर्षथी ए. १७
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
