________________
१४६
प्राचीन मध्यकालीन साहित्यसंग्रह अबला बाला नारी, सुणोने, बेहेनी रे, ए तो झाला हैयडां मांहे, व्यापी बेहेनी रे. ९.२ हां रे सखी, चैत्रे चतुरा नार, चंपकवरणी रे, पीउडो गयो परदेश, मुकी घरणी रे;
आ सेज-तलाइ सार, कहो शुं करीये रे, पीउ विण सूनो आवास, देखी डरीये रे. १०.१ ए तो मालती मधुकरसंग, सुंदर फुली रे, ए तो सामी बेठो बाल[डाल], बोले अमूली रे; . विरहव्यथा अति जोर, मुजने जागे रे, राजुलना रसिया साम, आवे भांगे रे. १०.२
विक्रम ओगणीसमुं शतक
४०. कवियणकृत 'नेमराजुल बारमास'मांथी (जैन काव्यप्रकाश पृ.२३६.)
[कृतिनी सं.१८१५मां लखायेली प्रत मळे छे. जुओ गुजराती साहित्यकोश, ग्वं.१, पृ.५२. 'जैन गूर्जर कविओ'मां आ कृति नोंधायेली नथी. कृति 'प्राचीन-मध्यकालीन वारमासासंग्रह' (संपा. शिवलाल जेसलपुरा)मां पण छपायेली छे. - संपा.]
आव्यो माह ज मास, नेम न आव्या रे, कोई दूती लागी केड, तेणें भरमाव्या रे; विरह अंगीठी-जाल, हीयडु बाले रे, कांइ तजवं विण-अपराध, ते मुज साले रे. ७ फागण मासें फाग, राग न जागे रे, संगे होवे जो नाह, तो दुःख भांगे रे; । माहारा हैयडानी जाळ, केम ओलाय रे, जो नयणे देखु नेम, तो सुख थाय रे. ८ चैत्र ज मासें अंब, मोर्या रंगे[रंजे] रे, कोकिल करे रे कल्लोल, मधुकर गुंजे रे; फूली नव नव रंग, सहु वनराजी रे, कंत विना न सुहाय, विरहें दाजी रे. ९
४१. तिलकशेखरकृत 'नेमराजुल बारमास'मांथी (प्रत ल.सं.१८१९)
['जैन गूर्जर कविओ’ मां आनी नोंध नथी. 'गुजराती साहित्यकोश खं.१'मां आ संदर्भने आधारे नोंध थयेली छे (पृ.१५५). - संपा.]
ढाल गरबानी माहनी रयणी तलफतां, नावे निंद लगार, म्हारा वाल्हा. ते निरधारां मानवी, किम काढे जमवार, म्हारा वाल्हा.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
