________________
१३२
प्राचीन मध्यकालीन साहित्यसंग्रह रोगी-वियोगी दुःख दीयंत, संयोगी अमृतरस पीयंत, शीतल मलयाचल अनिलवंत, सुमगंध-शुं सिकरने झरंत. १० हवे. विरहिणी कहे ए भुयंगलिंत, उद्गार ए तेहना कण झरंत, किंशुक कुसुम मनुं पल असंत, तिण हेते पलाश विरहिणी भणंत. ११ हवे. संयोगिणी पल्लव तस लीयंत, करे शेखर सुंदर वेशवंत, देखनकुं अति रूपवंत, परं निर्गुण गंध न ते दहंत. १२ हवे. मानीनिमानने भेद भ्रत, मर्नु आयो वसंत नृप साजवंत, मदन मतंगज परे चढंत, तिहां विविध कुसुमसेना सजंत. १३ हवे. शुक कोकिल मोर मेना शकुंत, कल कूजित केलि कला लवंत, योगी पण हृदये थरहरंत, शुं जाणीए मन थिर केम रहंत. १४ हवे. बकुल ने बोलसिरी वासंत, दश दिशि परिमल पसरंत, शिशिर ऋतुये जे पात झरंत, मनुं तेह अवस्थाने हसंत. १५ हवे. वीणा डफ महुअरी बहु बजंत, अवल गुलाल अबिर उडंत, भरी झोली गोरी होरी खेलंत, फागुणना फागुआ गीत गंत. १६ हवे. पिचरकी केसरकी भरंत, मादल मधुर माला गले ठवंत,
अधर-सुधारसने पीयंत, प्रेमप्याले दंपती , मलिय पंत. १७ हवे. मालति एक नवि जो विकसयंत, तो शी उणिम होयगी वसंत, वेली जाइ जुइ महमहंत, विचे चंपकमाला कुसुम धरंत. १८ हवे. एणी युगते लीला हरिवंत, बिरूद ऋतुराज तणो धरंत, छोडी मानने मानिनी आय कंत, गले कंदली आलिंगन दीयंत १९ हवे. एणे समये सूर्यवती कुमारी, लेई साथे सोच्छव सपरिवार, क्रीडे एम विविधे वनविहार, दीये दान अवारित जु निर्धार. २० हवे. मनुं भूतल शचिपति अनुकार, संगीत नाटकना धोंकार, सुखलीले निगमे दिवस सार, ज्ञानविमल गुरू शिर आणाधार. २१ हवे.
दोहा एणी परे बहुविध हर्षना, पसर्या अधिक आणंद, श्री चंद्र गुणचंद्र बेहुल्या, जिम मधुमास माकंद. १ ज्ञानगोष्ठी रसरंगमां, जातो न जाणे काल, एही ज उत्तम संगनो, फल साक्षात विशाल. २
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
