________________
प्राचीन जैन कविओनां वसंतवर्णन
२४ ज्ञानविमलकृत 'चंद्र केवली रास' मांथी
Jain Education International
(र.सं. १७७०, राधनपुरमां.)
गूर्जर कविओ, भा. ४,
चंद्र केवलीनो रास '
संपा. ]
[तपगच्छना धीरविमलशि. नयविमल / ज्ञानविमलसूरिनो जीवनकाळ सं. १६९४थी १७८२ छे अने एमनी विविध प्रकारनी घणी कृतिओ मळे छे. जुओ जैन पृ. ३८२ - ४१८ तथा गुजराती साहित्यकोश, खं. १, पृ. ३९६ -४०० भीमसिंह माणक तथा कपूरचंद वारैया द्वारा प्रकाशित थयेल छे. दोहा एम सुखमां वसतां थकां, आव्यो मास वसंत, संयोगी नर सुरतरू सरिखो छे अत्यंत. संत सहु हेते करी, आवे उपवन मांहि, शीतल पवन प्रवाहथी, संचरे तरूवर छांहि. २६मी ढाल : राग वसंत
१३१
हवे एक दिन श्री चंद्र भूमिकंत, गुणचंद्र मित्र संयुत, मयमत्त महंत मिलंत संत, कहे आयो खेलीजे वसंत १ हवे गुहरी मोहरी वनराइ तंत, मानुं आयो ऋतुराज वसंत, तिहां ताल तमाल हिंताल पुंग, मानुं ध्वजपटे उचवियां सुचंग. २ निझरण झरण रत ताल तंत, पडछंदा नीसाणां गुडंत, अंकुरित सवि उपवन भू करंत, मानुं प्रमदा प्रमुदित संग कंत. ३ हवे. तिलक वरूण अशोक खंति, प्रमदापद - पडघा अभिलषंत, तरूयर-तरूण- शुं आलिंगंत, लता - ललना ललित हृदय खंत. ४ हवे० गुच्छादिक घण घण सुमनस जे हसंति, मनुं अधर ते पल्लव चारू पंति, पंचवर्णी फूदीचु दिपंति, तिहां विटपवदनने मनुं चुबंति, ५ हवे. कुसुमपात्रे एके पीयंत, मधुर मधुकरी मकरंद वृं[वं? ]त, तिहां हरिण हरिणी कपोल अंत, शृंगे-सु कुंडने खणंत. ६ हवे. करी गंडुश जल भरी दीयंत, करिणीवदने निज करी महंत, चकवा चकवी किसलय करी अंत, देखत मुखमां धरी प्रेमवंत. ७ हवे. एम प्रमुदित पंखी जीवजंत, निरखीने कामीजन धसंत, तिहां पंचबाण बाणबल महंत, भूमिदेशे अनिवारित फुरंत. ८ हवे. उन्माद मोहन ने तापनंत, शोषण ने मारण पंचमंत, पंचमस्वर कोकिल कलरवंत, होवे सुणतां सचेत नर कामवंत. ९ हवे ०
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
