________________
ज्ञानचंदकृत राजुल बारमास
टाढ पडे अति आकरी, सुनी दीसे रे सेज. ११ चां० फागुण खेले खांत-स्युं, कामिनी करे रे टकोल, इणि रतें आवो नेमजी, कीजीए रंगरोल. १२ चां. चैत्रे तरूअर म्होरीआ, भमर करे रे गुंजार, नेह देखाडी नाहलो, पहोतो गिरनारि. १३ चां. वैशाखें साकर जसी, अंबा लागि रे शाख, यदुपति वाट जोउं खडी, आवण कहे कोई भाख. १४ चां. जेठ त अति सखि ! घणो, चंदन लेपो रे अंग, नेम विना इणि रतें, दुख दीए रे अनंग. १५ चां. बार मास सखि ! वाटडी, जोई इंणि वारि, शरण होजो प्रभु ताहरूं, दुस्तर भवनिधि तारि. १६ चां. मोहन मुंकी सुं गयो, चंदा ! कहज्यो एम, अविहड होजो प्रीतडी, अवर परणवा नेम. १७ चां० यदुपति नेमजी गाईयो, दीठे अति आणंद, विशेषचंद कविराजनो, शिष्य कहे ज्ञानचंद. १८ चां. (एक पत्र, एक चोपडामां मुनि, जशविजय संग्रह)
[जैनयुग, महा-चैत्र १९८६, पृ.२५]
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
