________________
সুমি
केलाकोटमां पिताने बधी बस्तुओ बतावी. फूले लाखाने हर्षपूर्वक पोतानी पासे राख्या. फूलने बीजो कोई पुत्र हतो नहि. फूल प्रायः केलाकोटमा रहेतो नहि अने लाखो केलाकोटमा काम चलावतो. ते रूप गुणनो भंडार हतो. एनु रूप जोईने राणी घणना मनोभावमा विकार थया. एकवार राणीए तेने पोताना महेलमा बोलावी पोतानी दुष्ट वासना प्रकट करी. लाखाए तेना प्रत्ये माताभाव दर्शावी तेम न करवानी वात साफ जणावी दीधी. वेरथी प्रज्वलतो धण राखीए एक सांढणी-सवार मारफत एक पत्र फूलनी पासे माकलाव्यो. काइ आवश्यक काम होय तो ज सांदणीसवार आवतो. तेथो फूले तेने आवतो जोई आ अडधो हो पूछया :
"कच्छ करीर छडियो कु देसडो कु सुत्त।" तेना उत्तरमा कासिदे का
"लाखो फूल महलियाँ खिण देवर खिण पुत्त ।" -धणे आ समाचार कहेवडाव्या छे. सांभळतानी साथे फूले क्रोधथो सरदारोने लाखाने देशनिकालनो हुकम कर्यो. ज्यारे आ वातनी लाखाने खबर पडी त्यारे तेणे कह्य के मारा पितानी वृद्धावस्थाए तमे मने काढी मूको छो, पण याद राखजो के जे कोई आवीने मने फल मरी गया छे ए शब्द कहेशे तेनी जीभ कापी काढीश.” आम कही पाताना मामाने त्यां ते जतो रह्यो. फूलनु मृत्यु थतां धण राणी तेनी साथे बळी मरो. आ समाचार लाखाने जणाववा कोई तैयार न थयु. परंतु डाही डोमनीए जईने युक्तिपूर्वक लाखाना ज मोढेथी कहेवडाव्य के "शु फल मरी गया ?" आम पोताना मुखेथी ज ए शब्दों सांभळता ते पातानी जीभ काणे नाखवा तैयार थया, पण समजावटथी सोनानी जीभ सात वार कापी अने पछी ते केलाकोटनी राजगादीए बेठो.
आम आ कथामां विमाता द्वारा आळ ओढाडाय छे, परन्तु ते आळ उसर्यानी वात अहीं आवती नथी.
आमळ भदनी "सिंहासनबत्रीशी"मांनी पचीशमी "जोगणोनी वार्ता"मां अपरमानी पत्र प्रत्येनी कामवासनानी वात भावे छे. तेनो सार नीचे प्रमाणे '.
उज्जैणोमां एक घेलो देखातो युवान आवी चढूयो अने अणबोल्यो तंबोळीनी दुकाने रहेवा लाग्यो. विक्रमनी सभामां ए घेलानी पेर काढवानी होड थई अने राजार तेनी पासे जई तेना चित ओळखी ते बत्रीशलक्षणो होवानु का. पछी तेने पोताना महेलमा लावी पेरे पेरे तेनो पार पामी लीधो. तेणे विक्रमने कह्य, "रतनपुराना हु राजकुमार छु. मारा पिता. विदर्भमा राजानी चढाइ आवता राज मूकी नासी गया. मारो अपरमाना महेलमा एकदा मारो डो
में पडयो. ते लेवा हु त्यां गयो एटले मारा यौवनथी आकर्षा तेणे सोनाली माथे रंगे रमवा का. में ना कही एटले मारे माथे भ्रष्टाचारनो आरोप मकी मारा पिताने ए प्रमाणेनो पत्र पाठव्यो. तेमणे कई पण तपास कर्या विना
आज्ञा मोकली. शाणा प्रधाने पोतानी पुत्री द्वारा मारुं शील तपासाव्यु. है ए प्रधानपत्रीनो पायो न लपटायो. प्रधानने मारा सञ्चारित्र्यनी खातरी थइ. आथी तेणे पोतानी पुत्री मारी साथे पणावी. त्यारबाद तेना आवासमां हु गुप्तरीते रहेवा लाग्यो. परंतु सासरे वधारे वखत रहे योग्य न लागता हु घोडे चडीने त्यांथी भागी नीकळयो इत्यादि .... इत्यादि.... १ 'सिंहासन बत्रीशी' कर्ता शामळ भट्ट सं. हरिहर पुस्तकालय (असल बत्रीश पतळीनी
मोटी वार्ता)
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org