________________
२५१ कसव पिसि तुरा इं नो सरा मेषुहाई रिसह ! हथमु दोस्ती चंदिने मे दिहीति ॥ ११ ॥
इति पारसीभाषया श्रीऋषमजिनस्तवनम् ।
सिद्धविंशिकास्तोत्रम् ।
000000000मुनीनां दुस्तर्व्यः खलु दुरधिगम्योऽमृतभुजां
गुणानां ते राशिः कलयति नरस्तत् कथममुम् ? । विवक्षुः प्रौत्सुक्यात् स्वधियमविजानञ् जडमति
निधातुं कुम्भान्तर्निधिममिलषामीह पयसाम् ॥ १ ॥ त्वमीशानोऽस्माकं वयमपि च भृत्यास्तव विभो! __ तदुच्चै त्यानां भवसि न कथं हन्त वरदः ? । यदा मादृक्षेण स्फुरति तव लज्जा जडधिया
धियः स्वस्या दाने वद किमिति कार्पण्यमतुलम् ? ॥२॥ न रोधो नाऽवज्ञा न च खलभयं नाऽनवसरो
न चाऽसिद्धिर्नास्था चिरपरिचये नो चटुवचः । (मालिनीछन्दः) ॥ ११॥ अस्मिन् स्तवने क्वचित् पारसी, क्वचित् आर्वी, क्वचिदपभ्रंशो ज्ञेयः, 'तुरामश' इति सर्वत्र सम्बन्धे सम्प्रदाने च ज्ञातव्यम् । तथा च कुरानकारः-"अज इत्यन्वपादान्तं सम्बन्धे सम्प्रदानयोः । राः सर्वत्र प्रयुज्येत ताऽन्यत्रवाच्यखरूपतः' आनिमानस्मदीयं, किंचि कियत्, चन्दिरी । दृशम् । चुनीइ मचुनीत् तादृक् चदिनेद्र यदेव च । ची जी किमपि” इत्यादि कुराणोक्तं लक्षणं सर्वत्र विज्ञेयम् सम्प्रदायाच्च ॥
॥ इति पारसीभाषया ऋषभजिनस्तवनं समाप्तम् ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org