Stotrasamucchaya

SR No.: 002626
Original Sutra Author: N/A
Author: Chaturvijay
Publisher: Pandurang Javji
Publication Year: 1928
Total Pages: 320
Language: Sanskrit
Classification: Book_Devnagari & Worship
File Size: 10 MB

Page 261

२४९
सादि नखम्मि नवां अगर तं कुय तुरा सलामु । चंदि खलात सुमे दिहइ वासइ न हर हरामु ॥ ७ ॥ जानूयरु यो मेकुसइ मिदिहदि सो न विहस्ति । बुचिरुक् बिल्लइ दोजुषीधंग बहुत तमु हस्ति ॥ ८ ॥
(दूहकषट्रम्) आ स्तारां तेरिषु ब दानु साले साते दीग सरा नु । चिस्म दीद यं बुध रू तुरा बूदी कार सरु बस मरा ॥९॥
(चतुष्पदीच्छन्दः) माही-उस्तुरु-गाउ-गाउनर-खूगु-पलंगो
आहू-गुरवा-मुरगु-सेरु-गामेसि-कलागो । मुक्तकलह इति सम्बोधने गतद्वेषेति भावः ॥ ६ ॥ 'सादि'त्ति तुष्टो 'नखम्मि' रुष्टो 'नवां' नेति, 'अगर' यद्यपि, 'तं कुय' त्वं क्वापि । 'तुरासलामु तव नमस्कारः । 'चन्दि'त्ति इंदृशः, किश्च ‘खलात' राजप्रसादं 'स मेदिहइ' ददाति । 'हर' इति प्रत्यर्थे, त्वां प्रति नमस्कारो 'हरामु' रुच्यते । 'न वासइ' न भवति, कोऽर्थः? यदि त्वं न तुष्टो न रुष्टोऽसि ततस्तव नमस्कारो राजप्रसादं कथं न ददाति? कथं व्यर्थो न स्यादित्यर्थः ॥७॥ 'जानूउर'त्ति जीवान् यो 'मेकुसइ' हन्ति स 'विहस्ति' वर्ग 'न मिदिहदि' न प्राप्स्यति । किम् ? 'बिल्लई' निश्चितं, 'वुचिरुक्' स्थूलानि, ‘दोजषीधंग' नरकदुःखानि प्रभूतानि तस्य 'हस्ति' भवन्ति । अतस्तव सेवको जन्तून् न हन्तीति ॥ ८॥ 'आस्तारा नक्षत्रम् , 'तेरिषु' तिथिः, 'व' इति भाषाविशेषे, 'दानुः' शरीरं, “साले' संवत्सरः, 'साते' घटिका, 'दीग' प्रभातम् , 'नु' वाक्यालकारे, 'सरा' भव्यम् । एतानि स्थानानि भव्यानि अद्य मे मम यातानि । यतः 'चिस्म' नेत्रद्वयेन 'तुरा' तव 'रू' मुखम् 'दीद' दृष्टम् । 'कार' प्रयोजनानि 'सक्त' सर्वाणि 'महा' मम 'बुदी' जाता 'बस' पूर्णताम् , मम सर्वाणि कार्याणि सम्पूर्णानि बभूवुरिति भावार्थः (चतुष्पदीच्छन्दः) 'दीद' इति विलोकितम् , तथा चोक्तम्-"दिष्टं फरमूद् निविस्तु लिखितं गृ...फ गृहीतं गतं रतू...फ दीद विलोकितं परिहृतं हिस्तिर्जुदा योजितम् । दत्तं दाद च षीद मध्यचटितं जट् यदन्याहृतं प्रोक्तं गुपतुतं कृतं च कर्दु तदहो भनं च इस्किस्तयं ॥१॥" इति ज्ञेयम् ॥ ९ ॥ 'मही' मत्स्यः, 'उस्तुरुः' उष्ट्रः, 'गाउ' गौः, 'गाउनर'