________________
२१८
आनिमान खतमथु खुदा विनवि किंचि विवीनि । माहु रोजसि ओजा मुमुरा येकुय दिलु बिनसीनि ॥ ३ ॥ तूं मादर तूं फिदर बुध तूं बादर तूं आ मुः। नेसि विहेलिय तइं अबरि चीजे मोरइ कामु ॥ ४ ॥ महमद मालिम तंमरा ईब्राहिम रहमाणु । इंह तुरा कुताबीआ मेदिहि मुख्य छफरमाणु ॥ ५ ॥ फरमुतुरा जु मेकुनइ मेचीनइ न सधंग। खोसु शलामथ आदं तु अर्जदि छोडिययंग ॥ ६ ॥
एको वा द्वौ वा यावद् दश वा त एव गुणिनो येषां त्वय्यनुरागो नाऽपरे ॥ गाथाद्वयम् ॥ २॥ हे स्वामिन् ! अस्मदीयां 'खतमथुः' भक्तिं, यत उक्तम्"आलोचाम सुआरथुः खतमथुर्भक्तिः सुरोद्गायनं () नृत्तं स्याद् रसकुर्नयश्च हवमुः रूढिस्तथा काइदा । अन्यायोऽपि हरामु सोग निरथो दिव्यादिकं जुम्मला सङ्घातश्च सपातनि होरक इति स्याद् विक्रयः ...पोश्चती ॥१॥" किञ्चिदल्पमात्रां शृणु, आलोकयच, विज्ञप्तिकां शृणु विनयं चाऽऽलोकय इत्यर्थः । माहुः दिवस रात्रि याम एकमपि मम 'दिलु' हृदये 'बिनसीनि' उपविश, तिष्ठ इत्यर्थः ॥ ३ ॥ त्वं माता, त्वं पिता, त्वं भ्राता 'पुत्ति पितृव्यः, त्वां विमुच्य अपरेण 'चीजे' किमपि मम कार्य 'नेसि' नास्ति इत्यर्थः ॥ ४ ॥ त्वं 'महिमदो' विष्णुः, 'ईवाहिमो' ब्रह्मा, 'रहमाणो' महेश्वरस्त्वमेव अथ 'रह त्यागे' इति चौरादिको विकल्पेन धातुः, रहति रागद्वेषौ त्यजतीत्येवं शक्तः । 'शक्तिवयस्ताच्छिल्ये' इति शानद्, आत्मोऽन्त आते मोतः णत्वे कृते रहमाण इति रूपं । सर्वेऽपि देवास्त्वमेव 'मालिमः' पण्डितो मम त्वं 'ई' एषोऽहं 'तुरा' तव 'कुता बिया' लेखशालिकः मेदिहि' दे महिम '...फुरमाणु' आदेशः । किं करवाणि अहं, पण्डितो हि, शिष्यस्यादेशं ददातीति भावः ॥ ५॥ 'फरमुद्तुरा' तवा (2) दिष्टयो ‘मेकुनई' करोति, 'सधंग' दुःखानि न 'मेचीनइ' न चुणूयते, 'खोसु' सुखं, 'शलामथ' कुशलं, 'दंत' साहाय्यं, 'तु' नव्यम् । 'अर्जदि' लभते, कथंभूतः ? 'छोडिययंग'
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org