________________
१२६ सातं का श्रीसुपार्थाऽर ततम जनताऽमानस त्वासमा ना
सातङ्का श्रीसुपारिततम ज नता मान सत्त्वासमाना । श्रीपृथ्वीजं तुरक्षाकरणकुशल तादावदाताज्ञ मोह- श्रीपृथ्वीजन्तुरक्षाकरणकुशलतादाव दाता ज्ञ! मोह ॥७॥ स श्रीचन्द्रप्रभेशामर ! गुरुसुमनो मह्य यस्यारताशं
सश्रीचन्द्रप्रभेशामरगुरुसुमनोमा यस्यारताशम् । हे श्रीसुपार्श्वजिन ! अज! मनोव्यापाराभावान्नास्ति मानसमस्येति हेऽमानस ! श्रिया शोभया शोभनौ पाचौं यस्येति हे श्री० ! अतिशयेन नास्ति रतं सुरतमस्येति हेऽरत तम! जनता जनाली त्वां नता प्रणता सती सातं सौख्यं का नाऽऽर न प्रापाऽपितु सर्वाऽपि प्रापैवेत्यर्थः । सातं कीहग् ? ततं विपुलं । जनता कीदृशी ? असमा गुणैरन्यजनाऽसदृशी, असातकाऽसरोगा अमानं अप्रमाणं सत्त्वं वलमस्याः सा अमा। सह मानेन पूजयाऽस्ति या सा स०, यद्वा हेऽमान ! निरहङ्कार! कीदृग् जनता? सत्त्वेन बलेन साहसेन वाऽसमानाऽसदृशी, त्वां कीदृशम्? श्रीपृथ्वी माता तज्जातम् । अथ उक्त्यन्तरमाह-अकं दुःखं रणं युद्धं, यद्वा नास्ति कं सुखं यत्रैवंविधं यद्रणं तदेव कर्कशत्वात् कुशलता दर्भाङ्कुरास्तां यति छिनत्तीति, हेडक! अवदाता विशुद्धाऽऽज्ञाऽस्येति हेऽव.! जन्तूनां प्राणिनां रक्षाकरणे त्राणविधाने कुशलतां दक्षत्वं ददातीति हे. जन्तु० ! यद्वा हे जन्तुरक्षाकरणकुशल! तां लक्ष्मी ददातीति हे ताद ! मा मामव प्रीणीहि, तुः पुनः, रक्ष पालयेत्यर्थः । त्वं कीहक् ? ऊहश्रीर्विचाररमा तस्याः पृथ्वी स्थानमित्यर्थः । तथा दातो लूनोऽज्ञानां जडानां मोहो जाड्यं येन स दा० । यद्वैवं व्याख्यातुरुक्त्यन्तरसूचनार्थों, हेऽकरणकुशलतादाव वन्यामे ! हे ज्ञ विद्वन् ! हेऽवदाताज्ञ मा मां रक्ष, त्वं कीडग् ? दाता त्यागवान् मया श्रियोपलक्षित ऊहोऽस्य स मोहः ॥ ७ ॥ हे श्रीचन्द्रप्रभ! हे ईश प्रभो! न म्रियते इति हेऽमर! गुरु-अतुच्छं सुष्टु 'मनोऽस्येति हे गुरु०! हे सहश्रिया खऱ्या वर्तन्ते ये तेषां चन्द्रप्रभेशामरगुरुसुमनसां शशिसूर्यसुरबृहस्पतिविदुषां मह्य पूज्य ! हे सुसार सुप्रशस्य ! यद्वा शोभनां सां रमा रातीति हे सु० ! नास्ति तनुभवोऽङ्गजोऽस्येति हेऽत. ! हे दा दानं तत्र रत तत्पर ! हे सुसार ! सुष्ठ बलं तस्य, हेऽतनुभवन ! विशाल
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org |