________________
देव विलास
२६६
अनुक्रमे गुरु तिहां आवीया, वांदवा दम्पति ताम || वि० ॥ 'धनबाई' श्री गुरुने कहे, सुणो गुरु सुगुणर्नु धाम ॥ वि०॥ ८॥था। पुत्र हस्ये जेह माहरे, वोहरावीस धरी भाव ॥वि० ।। यथार्थ वयण नी जल्पना, सुगुरुये जाण्यो प्रस्ताव ॥ वि०॥था०॥ विहार करे गुरु तिहां थकी, गर्भ वधे दिन दिन ।।०॥ शुभयोगे शुभमुहूरते, सुपन लयु एक दिन । वि० ।। १० ।। था० ।। शय्यामें सुतां थकां, किंचित् जागृत निंद ॥ वि०॥ मेरु पर्वत उपरे, मिली चौसठ इन्द्र । वि० ।। जिन पडिमानो ओछव करे, मिलोया देव ना वृन्द ॥वि० ११ १था०1. अर्चा करता प्रभुतणी, एहबु सुपने दीठ ।। वि० ।। औरावण पर बेसोने, देता सहूने दान । वि० ।। १२ ।। था० ।। एहवुसुपन ते देखोने, थया जाप्रत तत्काल || वि०॥ अरुणोदय थयो तक्षिणे, मनमें थयो उजमाल ।। वि० ॥१३॥ था०॥ उत्तम सुपन जे देखीउ, पण प्राकृतने पास ॥ वि० ॥ कहेवुमुजने नवि घटे, जे बोले तेह फले आस ॥ वि० ॥१४ाथा०|| दृष्टांत इहां 'मूलदेव नो, सुपन लढ्यु हतुं चन्द्र ॥ वि० ॥ मुखकजमें प्रवेशतां, ते थयो नरनो इन्द्र ॥ वि० ॥ १५ ॥ था० ॥ जटिल एके ते चंद्रमा, मुखमें करतो प्रवेश | वि०॥ मूरखने फल पुछतां, भोजन रहयुसुविवेक ।। वि० ॥ १६ ॥ था० ॥ यादृश तादृश आगले, सुपन तणो अवदात ॥ वि०॥ कहे (ते)ने पश्चात्ताप उपजे, ए शास्त्रे विख्यात । वि० । १७ । था।
Jain Education International 2010_05 For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
