________________
२६२
हितोपदेशः । गाथा-२०९ - भावधर्मविषये मृगावतीकथानकम् ।।
मुणिऊण परमगुरुणो कारुनमहनवस्स आगमणं । अभया पभावओ से गोउरदाराणि पयडेउं ।।९७।। चउरंगचमूकलियं काऊणं उदयणं सुयं पुरओ । गुरुरिद्धीइ समेया मियावई तयणु नीहरिया ।।१८।। गंतूण समोसरणे तिपयाहिणिऊण तिहुयणिक्कगुरुं । पणमिय उचियपएसे एगमणा सुणइ धम्मकहं ।।१९।। पजोओ वि हु राया पसंतवेरो जिणाणुभावेण । आगंतुं उवविट्ठो पयाले भुवणनाहस्स ।।१०० ।। तत्तो भवउब्बिग्गा मिगावई विनवेइ जिणनाहं । पजोयाणुनाया भयवं ! इच्छामि पव्वजं ।।१०१।। इय भणिउं पज्जोयं उवट्ठिया तं पि भणइ साणुणयं । मुंचसु खेयं नरनाह ! जमहमेईइ वेलविओ ।।१०२।। उत्तमपुरिसो खु तुम उत्तममग्गे अहं पि नणु चलिया । ता होउं सुसहाओ पडिवजसु धम्मबंधुत्तं ।।१०३।। उदयणकुमरो वि इमो तुह पुत्तो ता इमस्स वोढव्वा । जोगक्खेमा तुमए इय भणिउं मुयइ उच्छंगे ।।१०४ ।। लोउत्तरतित्थयराणुभावओ मालवाहिवो वि तया । सव्वं पसन्तचित्तो मत्रइ अणुमन्नए य इमं ।।१०५ ।। गंतूण य कोसंबिं ठावइ रज्जे सयाणीयस्स सुयं । तत्तो निक्खमणमहं मिगावईए सयं कुणइ ।।१०६ ।। पजोयपणइणीहिं अट्ठहि अंगारवइपमुक्खाहिं । समगं मिगावई सामिपायमूलंमि पव्वइया ।।१०७।। चंदणबालाइ पवत्तिणीइ तत्तो समप्पिया पहुणा । गहणासेवणसिक्खं सम्मं परिसीलए पढमं ।।१०८।। परिणयचरणा कमसो मणसो असमाहिकारिणीं चिटुं । सव्वस्स परिहरंती पसंतचित्ता तवं तवइ ।।१०९।। गुरुगुरुणीणं मणकुमुयकाणणं सव्वया वियासंती । जुन्ह व्व मयंकणं विहरइ सा सामिणा सद्धिं ।।११०।। परिवाडीए पुणरवि कोसंबीए जिणो समोसरिओ । सुरअसुरविहियवरपाडिहेरदिप्पंतमाहप्पो ।।१११।। चरमाइ पोरसिए चरमजिणिंदस्स वंदणाय तया । ओइन्ना ससिसूरा सहाविएहिं विमाणेहिं ।।११२।। उज्जोइजइ भुवणं दूरचरेहिं पि तबिमाणेहिं । आसनोइन्नेहि य जायं सयलं पि तेयमयं ।।११३।। तेहि उ तहट्ठिएहि वि दिणावहि निययसमयसंघडियं । मुणिउं चंदणजाला सपरीवारा गया वसहिं ।।११४ ।। अजा मिगावई पुण जगगुरुणो धम्मदेसणक्खित्ता । समए सपरीवारं न गयं पि पवत्तिणि मुणइ ।।११५ ।। दिणबुद्धीइ तह छिय जा चिट्ठइ सामिणो समोसरणे । ता वंदिय जिणचंदं निक्खंता पुप्फदंता वि ।।११६।। तत्तो कुवलयकजलमलीमसे विलुलियंमि तिमिरंमि । हा कहमेयं ति इमा पच्छाहुत्तं नियइ जाव ।।११७।। ताव न पिच्छइ गुरुणिं न परीवारं मणंमि तो खुद्धा । तुरियपयं वसहीए मिगावई जाव संपत्ता ।।११८ ।। विहियावस्सयजोगं कयसज्झायं पवत्तिणिं ताव । पिच्छइ संथारगयं पणमइ पाए तओ तीए ।।११९ ।। मुणिऊण उवालद्धा चंदणबालाए सा जहा वच्छे ! । उत्तमकुलजायाए उत्तमगुरुदिक्खियाए य ।।१२०।। रत्तिं उवस्सयाओ बाहिं किं तुज्झ जुजए ठाउं । सा भणइ पुणो एवं भयवइ ! नाहं करिस्सामि ।।१२१।। एवं पुण अवराहं पमायदोसेण आगयं मज्झ । पसिऊण खमह इय भणिय सा पुणो पडइ पाएसु ।।१२२।। तइआ पवत्तिणी वि हु दंसणवरणोदयाउ निद्दाणा । पशुत्तरमलहंती मिगावई पुण तहेव ठिया ।।१२३।।
___Jain Education International 2010_02
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org