________________
हितोपदेशः । गाथा-२०९ - भावधर्मविषये मृगावतीकथानकम् ।।
२६१
अविलंबपयाणेहिं आगच्छंतं इमं अमियसिन्नं । सोऊण सयाणीओ खुहिओ हिययंमि सहस त्ति ।।७०।। थीलोलेण न संधिं न विग्गहं अइबलेण [सह जुत्तं] । [इय चिंतिरस्स] जाव कोसंबिनिवस्स अइतावो ।।७१।। आयंकणं तेणेव पत्थिया पढममेव से पाणा । अइचंडचंडपजोयजायणाभीयभीय ब्व ।।७२।। तयणुधसक्कियहियया मियावई चिंतए अहो मज्झ । पडिकूलकम्मवसओ पिच्छह कह संकडो पडिओ ।।७३।। दप्पुद्धरेण रुद्धा पजोयनिवेण पुरवरी ताव । मुक्को य पाणनाहो पाणेहिं अणिट्ठिउच्छाहो ।।७४।। कुमरो खीरकंठो अणुप्पवेसोऽहियंमि इय नीई । सो पुण इममि चवले कीरंतो कुलकलंकाय ।।७५।। ता मह अबलाइ इहं सढंमि एयंमि समुचिया सढया । इय निच्छिऊण दूओ पजोयपयंतिए पहिओ ।।७६।। गंतूण य एगते विनत्तो तेण मालवाहिवई । विनवइ देव ! देवी मिगावई मह मुहेणेवं ।।७७।। संपत्ते परलोयं सकम्मपरिणामओ सयाणीए । सव्वप्पणा वि संपइ तुह पाया चेव मह सरणं ।।७।। किं पुण उदयणकुमरो दुद्धमुहो सत्थधारणे अखमो । जणयविउत्तो मुक्को मए वि सव्वप्पणा अबलो ।।७९।। पगंतपत्थिवेहिं सबलेहिं छलप्पहारपउणेहिं । पञ्चाइजइ नूणं पेइयरजं अणजेहिं ।।८।। तं सोउं परितुट्ठो पजोओ भणइ सामिए वि मए । को उदयणस्स सत्तो बित्तं पि हु हंत अक्कमिउं ।।८१।। विनवइ तओ दूओ पत्थावत्रू पुणो वि पज्जोयं । देवीइ देव एवं पुब्बिं पि वियक्कियं किंतु ।।१२।। दूरंमि देवपाया पञ्चासत्रा य वेरिणो अम्हं । ओसहिगणो गिरिंदे सीसंमि भयंकरो भुयगो ।।८३।। ता जइ देवो इच्छइ निविग्धं संगमं मए सद्धिं । ता उज्जेणीइट्टाहिं इत्थ कारेउ पायारं ।।८४ ।। कुलिसकढिणाहिंताहिं अचंतदढे गदमिनिम्मविए ।तुय(ह) भुयपरिहावरिए विलसउकुमरोजहिच्छाए ।।८५।। सोऊण तं तह चिय पारद्धमवंतिसामिणा अहवा । लोभेण व कामेणं कुणंति नडिया न किं पुरिसा ।।८६।। चउदससामंतनिवा सबला सेणीइ ठाविया मग्गे । हत्थाणुहत्थियाए यंति अवंतीउ इट्टाउ ।।८७।। जाओ थेवदिणेहि वि निविवरत्तेण एगखंडु ब्व । कोसंबीइ पुरीए लंकावप्पु व्व वरवप्पो ।।८८।। दूयमुहेणं भणिओ मिगावईए पुणो अवंतीसो । घयतिल्लधनतणकट्ठसंचयं कुणह इह देव ! ।।८९।। तं पि हु तहेव विहिए पवियारमूढेण तेण तो सा वि । चेडगनरिंदधूया रोहगसजा ठिया मज्झे ।।१०।। पिहियाइं गोउराई सुहडा अट्टालएसु संठविया । बाणावलि ब्व धणुजंता विया पडइ गोलाली ।।११।। पालंबाओ मुक्कु ब्व मक्कडो विहलफाल इव दीवी । सिनेहिं अवंतीसो सामरिसो रुधिउं नयरिं ।।१२।। बुद्धिबलेणं महिलाइ कहमहं अइबलो वि वेलविओ । इय चिंतंतो चिट्ठइ निचं पि अणिट्ठियारंभो ।।१३।। अह अत्रया विरत्ता भवाउ चिंतइ मिगावई देवी । सामी कुणइ पसायं जइ कह वि हु चरमतित्थयरो ।।१४।। ता दुग्गरोहगाउ व इमाउ भवरोहगाउ अप्पाणं । मोएमि पवनवया पयमूले तस्स जयगुरुणो ।।१५।। इय संकप्पं मुणिउं सव्वत्रू तीइ तयणु विहरतो । वच्छेसरनयरीए समोसढो बाहिरुजाणे ।।१६।।
___Jain Education International 2010_02
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org