________________
हितोपदेशः । गाथा-२०९ - भावधर्मविषये मृगावतीकथानकम् ।।
२५९
अह चित्तसमत्तीए अटुंगसिलिट्ठमेइणीवट्ठो । नमिऊण विणयसारं सुरप्पियं विनवइ एसो ।।१७।। भयवं ! गुज्झय ! तुझं न विस्सकम्मा वि निम्मिउं सत्तो । अणुरूवं चित्तविहिं किं पुण अम्हारिसो कीडो ।।१८।। अन्नाणविलसियमिणं तह विहु मे खमसु सामि ! पसिऊणं । इय तस्स चिट्ठिएणं तुट्ठो जक्खो इमं भणइ ।।१९।। भो ! वरसुवरं विणएण तुज्झ मह रंजियं दढं हिययं । सो भणइ सामि ! एवं जइ ता मारिज मा लोयं ।।२०।। जंपइ जक्खो तुह रक्खणेण सिद्धं इमं वरसु अन्नं । विनवइ सो वि सामिय ! कयकिलो इत्तिएणाहं ।।२१।। अह सविसेसं तुट्ठो परत्थपत्थणपरस्स तस्स सुरो । भणइ नियकजसजं वरसु वरं किंपि भो भद्द ! ।।२२।। जंपइ चित्तयरजुवा जइ एवं देव ! ता तुह पसाया । पिच्छामि जस्स कस्सवि दुपयस्स चउप्पयस्सावि ।।२३।। एग पि किर पएसं तयाणुसारेण सयलमवि रूवं । लिहिउं मह होउ मई एवं होहि त्ति भणइ सुरो ।।२४।। अह निवइनायरेहिं सुइरं सम्माणिओ इमो सरिओ । निअजम्ममहि पुणरवि कोसंबिपुरवरिं पत्तो ।।२५।। तत्थत्थि सयाणीओ राया सो अन्नया सहासीणो । पुच्छइ पूएऊणं किमनरजे ण मह रज्जे ।।२६।। सो भणइ देव ! देवस्स वासवस्सेव किंपि न हु ऊणं । नवरं न हु चित्तसहा पहासए तारिसी तुज्झ ।।२७।। इय सुणिउं आणत्ता चित्तयरा तक्खणं नरिंदेण । गहिओ सभाविभागो सव्वो वि हु विभइउं तेहिं ।।२८।। लद्धवरो जक्खाओ जो चित्तयरो समागओ तस्स । सुद्धंतसमीवगओ सभाविभागो विभागम्मि ।।२९।। दिट्ठो पायंगुट्ठो समुदिओ जालयंतरालेण । चित्तयरेणं तेणं देवीइ मिगावईइ तया ।।३०।। तत्तियमित्तेणं चिय तेणं संभाविऊण सयलं पि । रूवं मिगावईए लिहियं सुरपाडिहेराओ ।।३१।। नित्तुम्मीलणसमए मसिबिंदू लेहणीमुहाउ तओ । गुज्झपएसे पडिओ अवणीओ तेण सहस त्ति ।।३।। दुचं पि तहा पडिओ अवणीओ तेण सो वि हु तहेव । तचं पि तहा पडिए चित्तयरजुवा स चिंतेइ ।।३३।। होयवमित्थममुणा पुणरुत्तं पडइ तेण अवणीओ । इयबुद्धीए पुणरवि न सो तया तेण अवणीओ ।।३४।। निव्वत्तियंमि चित्ते पिक्खंतेणं सयाणियनिवेणं । रूवं मिगावईए सावयवं तं तया दिटुं ।।३५।। हा कह ममेगगोयरमित्थठियं मुणइ एस मसगं ति । ता दुटेणं इमिणा नूणं विद्धंसिया देवी ।।३६।। इय कोवकडारक्खो तक्खणमारखिए समाइसइ । रे ! दोसेणं इमिणा मारह एवं दुरायारं ।।३७।। तत्तो चित्तयराणं सेणी मिलिऊण विनवइ भूवं । देव ! इमो लद्धवरो अवि दिढे एगदेसम्मि ।।३८।। कुणइ समग्गं रूवं खुद्दमणो पत्थिवो तओ तस्स । दसइ खुज्जाइ मुहं जहट्ठियं सो वि तं लिहइ ।।३९।। उप्पन्नपञ्चओ वि हु अमरिसवसओ नरेसरो तस्स । दाहिणकरअंगुटुं छिंदावइ अंगुलीसहियं ।।४०।। सोविहुतहपरिभूओपुरओजक्खस्स अणसिओठाइ ।भणिओयतेणवामेणपाणिणाचित्तसुजहिच्छं ।।४१।। तुट्ठो मणमि सो वि हु रुट्ठो कोसंबिसामिए य दढं । दोसं विणा वि जमहं विडंबिओ दुम्मएणिमिणा ।।४२।। जो पायहओ उत्थाय चडइ सीसंमि सो वरं रेणू । अवमाणे वि हु सुत्थो न उणो पुरिसुत्ति चिंतंतो ।।४३।।
Jain Education International 2010_02
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org