________________
२५६
हितोपदेशः । गाथा-२०८ - भावधर्मविषये बाहुबलिकथानकम् ।।
ता केरिसिं विभीसिं दावेइ इमो महं रहंगेण । किं चुनेमि सचक्कं एयं एएण दंडेण ।।१२७ ।। इय चिंतिरस्स उत्तोलिऊण हत्थेण भामिउं गयणे । सव्वबलेण विमुक्कं तस्सोवरि चक्किणा चक्कं ।।१२८।। तस्सामोहत्तणओ जाओ हाहारवो तया भुवणे । तहवि असंभंतमणो बहलीनाहो विचिंतेइ ।।१२९।। किं जिन्नखप्परं पिव दंडेण इमं करेमि सयखंडं । चडयं व उप्फडतं सेणो इव अहव झंपेमि ।।१३०।। अहवा इमस्स पहुणो माहप्पं ता मए पुरा दिटुं । पिक्खामि तं इमस्स वि इय चिंतंतस्स तस्स तया ।।१३१।। आगंतूणं चक्कं दाऊण पयाहिणं खणं ठाउं । पुणरवि गंतूण ठियं करकमले चक्कवट्टिस्स ।।१३२।। सामने वि हु पहवइ चक्कं वंसुब्भवे न चक्किस्स । किं पुण चरमसरीरम्मि तारिसे पुरिससीहम्मि ।।१३३।। उम्मुक्कतेयलेसु व्व तावसो संपयं न किं पि इमो । तहवि पइन्नाभंगस्स ताव दंसेमि फलमस्स ।।१३४।। इय कोवकडारक्खो तक्खसिलासामिओ दढं मुढेिं । उग्गीरिऊणं पत्तो जा सविहे भरहनाहस्स ।।१३५ ।। ता तहभव्वत्तणओ विप्फुरियं तस्स माणसे एवं । धिद्धी मह ववसाओ एयस्स व इय अमजाउ ।।१३६ ।। जइ विसयपसत्तेणं जिटेण इमेण चिट्ठियं एयं । ता तं चिय कुणमाणो कहमेयाओ अहं अन्नो ।।१३७।। अहवा इमस्स दोसो न इत्थ परमत्थओ मणागं पि । सक्क ब्व चक्किणो जं अप्पडिहयसासणा हुँति ।।१३८ ।। ता भोगिभोगभंगुरतरेहिं भोगेहिं मह अलं इत्तो । जाण अणजाण कए एवमवजाणि कीरंति ।।१३९।। इय सो पसन्तचित्तो भरहवई भणइ भाय ! मरिसेसु । जं रजमत्तकजेणं खेइओ तं मए एवं ।।१४०।। रजेण बंधवेहिं कलत्तपुत्तेहिं कोसदेसेहिं । पजत्तं मह इत्तो जेसि विवागो इमो एवं ।।१४१।। जिणनाहनंदणाण वि जाणियतत्ताण विसयकज्जेणं । अम्हाण वि जइ एवं हविज ता कह न अनेसि ।।१४२।। तो तायपायपउमाण एस काहामि अणुगमं इन्हेिं । इय भणिउं मुट्ठीए तीइ चिय लुणइ सो केसे ।।१४३।। तो साहु साहु भणिरेहि पुष्फवुट्ठी सुरेहिं से विहिया । अणुमोयइ को कम्मं न उत्तमं उत्तमनराणं ।।१४४।। अह चिंतइ बाहुबली किं इत्तो जामि तायपायंते । अहवा न जामि जंतत्थ संति मह भाउणो लहुगा ।।१४५।। उप्पत्रकेवले ते छउमत्थो कह अहं पणिवइस्सं । उप्पत्रकेवलो ता इत्तो तायं गमिस्सामि ।।१४६।। इय काऊण पइन्नं ठिओ स तत्थेव देवसेलु व्व । मुक्को वि हु विसएहिं चडिओ हत्थे कसायाणं ।।१४७।। अह भरहो विहु नियएण तेण कम्मेण लजिओ बाढं । पणमिउं बाहुबलिमुणिं एवं विनवइ अंसुमुहो ।।१४८।। धन्नो सि तुमं बंधव ! जेण तए तिहुयणिक्कमल्लेणं । मह चेव दयाइ इमं रजं रटुं च परिचत्तं ।।१४९।। तं चिय पुत्तो तायस्स चरसि जो तायतुल्लमायारं । विसयामिसरसगिद्धा धिद्धी अम्हारिसा पुरिसा ।।१५०।। इय झूरिऊण सुइरं सोमजसं ठाविऊण तस्स पए । अप्पडिहयप्पयावो पुणो वि पत्तो विणीयपुरिं ।।१५१।।
2. बहलीनाहो - बहली देशविशेषः, भारतवर्ष का एक उत्तरीय देश । बहलीअ नाहो इति बहलीनाहो ष. त. स. । तक्खसिलाइ पुरीए बहलीविसयावयंसभूयाए कुमा. प्र. २१२ । - पा. स. म. पृ. ६३१ ।।
Jain Education International 2010_02
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org