________________
२०२
हितोपदेशः । गाथा-१८५ - शीलप्रतिपालने श्रीराजीमतीकथानकम् ।।
•संसारम्मि अणंते अणंतसो मरणजम्मणपराण । के के न बंधुणो नणु जीवा जीवाण इह जाया ।।३५ ।।
जह संझाए सउणाण संगमो जह पहे य पहियाणं । सयणाणं संजोगा तहेव खणभंगुरा राय ! ॥३६।। सब्बे सकजकंखी सव्वे सकडोवभोइणो जीवा । को कस्स इत्थ सयणो ममत्तमिह बंधणनिमित्तं ।।३७।। तम्हा ममत्तमुच्छिंदिऊण महिऊण मोहमाहप्पं । परमपयंमि पसजह मा रजह निग्गुणमि भवे ।।३८।। इय भवविरागजणणीहिं परमसंवेगसारणीहिं तया । पन्नवणाहिं पन्नवइ बंधुवग्गं जिणो कहवि ।।३९।। तत्तो लोगंतियसुरवरेहिं विनवियसंजमावसरो । संवच्छरियं दाणं नेमिजिणो दाउमारद्धो ।।४०॥ सोऊण वइयरं तं मुणिऊण य जिणवरं वयाभिमुहं । दुस्सहविरहासणिनिबिडताडिया रायमइकुमरी ।।४१।। पुणरुत्तं मुच्छंती पुणरुत्तं पलविरी इमं भणइ । हा नाह ! अहनाए पुरावि मुणियं मए एवं ॥४२।। जमहं तुज्झ अजुग्गा तिणमणिमाल व्व रायहंसस्स । पडिवनविवाहेणं तुमइ छिय किं नु वेलविया ।।४३।। किन्नो पयलइ मेरू जलनिहिणो न हु मुयंति किं मेरं । तुम्हारिसा वि हु जए जइ पडिवन्नं न पालंति ।।४४।। जणिऊणं विस्सासं आसा मुसुमूरिया तए मज्झ । वरमिह जगंध चियन हु उक्खयचक्खुणो मणुया ।।४५।। अहवा न तुज्झ दोसो दोसो संकप्पदइय मह चेव । तुह पणइणित्तजुग्गं न तवं तवियं पुरा जीए ॥४६।। इवाइ पलवमाणी भणिया आलीहिं अलमलं मुद्धे ! । किं तेणं नीरसेणं लोइयववहारबज्झेण ।।४७।। एयं पि नणु अयने सयत्रजणसमुचियं ठियं तम्मि । जं एरिसचिट्टेणं परिणिय न विडंबियासि तुमं ।।४८।। पज्जुन्नसंबपमुहा संति महाबाहुणो जउकुमारा । अब्भत्थणासएहि पत्थिस्संती तुमं ते वि ।।४९॥ इय सोऊण सरोसा उब्भडभिउडी सहीउ सा भणइ । को एस नणु पलावो कुलप्पसूयाण तुम्हाणं ।।५०।। संकप्पिओ मणे जो वयणेण य जंपिओ पिययमुत्ति । मुत्तूण तं पि अन्नं पि कंपि दइयं अहं काहं ।।५१।। इयरतरूणं कप्पद्रुमेण एरावणेण य गयाणं । चिंतामणिणा उपलाण सामिणा किं च भिशाणं ।।५२।। का अनकुमाराणं समसीसी नेमिनाहकुमरेणं । ता मा पुणो भणिजह सुमिणेवि हु दुस्सवं एवं ।।५३।। जइ मज्झ अहन्नाए लग्गो पाणी न पाणिगहणंमि । वयसमए वि हु तस्सेव नवरि मह लग्गए हत्थो ।।५४।। इय काऊण पइन्नं रायमईए ठियाइ मोणेणं । ओहयसंकप्पाओ ठियाउ से सहयरीओ वि ।।५५।। रायमईइ पइन्नं नाणेणं तह य लोयवाएणं । जाणतो वि हु नेमी नीरागो चिटुइ तहेव ।।५६।। दाऊणं वच्छरियं दाणं सुरअसुरखयरपुजंतो । पडिवनो पव्वजं उचिंतनगिंदसिहरम्मि ।।५७।। चउनाणधरो धीरो देसेसु आरिएसु इयरेसु । विहरइ नेमी दुक्काम - मम्मनिम्महणतल्लिच्छो ॥५८।। इत्तो कणिट्ठभाया अरिट्ठनेमिस्स तत्थ रहनेमी । अणुरत्तो रायमई विविहोवाएहिं उवयरइ ।।५९।।
6. तुला - वैराग्यशतक गा. ३८ ।। तस्या गाथायाः चतुर्थपादः - तहेव खणभंगुरो जीव ! इति ।। 7. समसीसी (दे) स्पर्धा बराबरी इति भाषायाम् ।
- पा. स. म. पृ. ८६७ ।।
Jain Education International 2010_02
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org