________________
हितोपदेशः । गाथा-१८५ - शीलप्रतिपालने श्रीराजीमतीकथानकम् ।।
२०१
सुयजम्मपमोयाओ वि अहियमहमहियमाणसो राया । वद्धावणयं कारइ तीइ कुमरीइ जम्मम्मि ।।८।। सम्माणदाणपुव्वं समए परिपूइडं सयणवग्गं । दिन रना नामं सिरिरायमइ त्ति कन्नाए ।।९।। परिकीलंती विविहं सवयाहिं नरवरिंदकन्नाहिं । सा मुयइ बालभावं सियपक्खे चंदलेह व्व ।।१०।। गहिऊण कलाकोसं सयलं पि हु अह सरस्सई तीए । संकंता मणभवणं भुवणन्भुयभावसंवलियं ।।११।। दलृ अहिट्ठियं भारईइ तो तीइ वयणमंगाई । आलिंगइ सव्वाइं जुव्वणलच्छी वि सच्छंदं ।।१२।। दिसि दिसि विसप्पिरेहिं तीए लावनलहरिपूरेहिं । चामीयररसरसियं व सहइ सत्रिहियगयणयलं ।।१३।। कारणवसेण लीलाइ कुणइ सा जत्थ चक्खुविक्खेवं । नीलुप्पलदलपयरं व निवडए तत्थ निविवरं ।।१४।। तीए मुहिंदुमंडल - लुलंतजुन्हाजलेण विमलम्मि । बहुलधवलाण पक्खाण अंतरं नजइ न भुवणे ।।१५।। निक्खिवइ तीइ दिट्ठि अंगावयवंमि जम्मि जम्मि जणो । मंडलियचावदंडं तहिं तहिं वम्महं नियइ ।।१६।। इय तीइ उव्वणे जुब्बणमि समुवट्ठियंमि चिंतेइ । सिरिउग्गसेणराया जुग्गो एईइ को णु वरो ।।१७।। इत्तो य सिवादेवीसमुद्दविजएहि पभणिओ कन्हो । जह तह अरिट्ठनेमि पडिवजावेसु परिणयणं ।।१८।। तेण वि नियदइयाउ सिरिरुप्पिणिसञ्चभामपमुहाओ । भणियाओ नियदियरं उवरोहह पाणिगहणत्थं ।।१९।। तो ताहिं विविहवेयड्डभंगिसुभगाहिं लडहभणिईहिं । तह कहवि हु पनविओ उवरोहमहोअही भयवं ।।२०।। जह मन्त्रइ परिणयणं मुणियं तं वइयरं तओ कन्हो । पत्थेइ उग्गसेणाउ रायमइकत्रयं अणहं ।।२१।। कस्सेयं न हु रुइयं कस्स वि हियए मणोरहो न इमो । किंतु थिरं नियबंधुं करिज इय भणिय सो देइ ।।२२।। सोउं रायमई वि हु पुव्वभवब्भत्थनेहमोहेण । तम्मयहियया जाया विहिया य विवाहसामग्गी ।।२३।। सुरअसुरखेयरेहिं नरनरनाहेहिं तयणु परियरिओ । चलिओ परिणयणत्थं अरिट्ठनेमी अकामो वि ।।२४।। दगुण पुरो वाडं कडुरडिरकुरंगसमयपसुजालं । जाणतो वि हु सारहिमिय पुच्छइ परमकारुणिओ ।।२५।। पसुणो इमे किमेवं अवरुद्धा नाह ! भोयणनिमित्तं । नणु कस्स तुम्ह पाणिग्गहणे मिलियाण सयणाणं ।।२६।। तं सोउं ते सव्वे मोयावइ बंधणाउ भुवणगुरू । निययरहं च नियत्तइ लहु सारहिणा पराहुत्तं ।।२७।। तो दसहिं दसारेहिं केसवरामेहिं ठाइउं पुरओ । भणिओ जिणो किमेवं कुमार ! नणु चिट्ठियं तुमए ।।२८।। जंपइ जयप्पईवो पसुणो जह मोइया मए एए । तुम्हाण बंधणाओ तह अप्पाणं पि मोइस्सं ।।२९।। बंधणमुक्खो पुण सव्वसंगचाएण सो य दिक्खाए । तम्हा पडिवजिस्सं पव्वजं चेव निरवजं ।।३०।। इय तम्मि जंपिरे मुच्छिरेहिं रुइरेहिं पलविरेहिं बहुं । रुद्धो खणं स बंधूहिं तत्थ भवबंधणसमेहिं ।।३१।। भणिओ दसारसीहेण तयणु कन्हेण कोमलगिराए । कुमर ! न जुत्तो एवं बंधुजणो तुज्झ अवगणिउं ।।३२।। जप्पचया जुगुच्छा तुह जाया ते विमोइया पसुणो । ता कुणसु पाणिगहणं पूरेसु मणोरहे अम्ह ।।३३।। कमसो य भुत्तभोओ पव्वजं पि हु करिज किमजुत्तं । तं सोउं भुवणगुरू वि जंपए सुणसुजउनाह ! ।।३४।।
Jain Education International 2010_02
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org