________________
हितोपदेशः । गाथा-१६९ - जिनबिम्बकारककुमारनन्दीसुवर्णकारकथानकम् ।।
१८७
भणिओ य ताहिं भद्दय ! इमेण देहेण नोवभुजामो । अम्हे ता मुयसु इमं अग्गिपवेसाइणा देहं ॥३०॥ होऊण पाणनाहो अम्हाणं तयणु दिव्वरूवधरो । विलससु सिच्छाइ तुम भोए मणवंछिए इत्थ ।।३१।। इय सोउं सोयंतो हा कह वद्यामि कह करिस्सामि । तो करउडेण काउं मुक्को सो ताहि चंपाए ।।३२।। पुट्ठो सविम्हएणं जणेण तो भद्द ! कह तुमं पत्तो । कह व नियत्तो दिनुं च किं तए भणइ तो सो वि ।।३३।। दिद्वं जं दट्ठव्वं जं वित्तं पंचसेलए दीवे । पसयच्छिचंदवयणे हा हासे पहासे य ।।३४।। इय वियलं विलवंतो इंगिणिमरणत्थमुजमंतो य । मित्तेण नागिलेणं सुसावगेणं इमो भणिओ ।।३५।। मित्त न जुत्तं एवं मरिउं तुह निदिएण नणु विहिणा । तुच्छाण कामभोगाण कारणे दारुणफलाणं ।।३६।। को नाम किर सयनो रयणं पिव माणुसत्तणं एयं । हारइ काणवराडगसमाण भोगाण कजेण ॥३७।। भोगेसु चेव वंछा जइ तुह तहवि हु समायरसु धम्मं । मुक्खफलो नवरमिमो कामत्थफलो विजं होइ ।।३८।। तम्हा जिणिंदधम्मं रम्मं सम्मं समायरसु मित्त ! । मुशसि जेण दुहाणं सुहाण तह भायणं होसि ।।३९।। इय पन्नविजमाणो वि तेण सो विसयमोहिओ बाढं । मरिउं इंगिणीमरणेण पंचसेलाहिवो जाओ ॥४०।। दट्ठण नागिलो वि हु पसुमरणं तं नियस्स मित्तस्स । परिचत्तसव्वसंगो पव्वइओ सुगुरुपयमूले ।।४१।। चरिऊण निक्कलंक सामन्नं दढविरत्तचित्तो सो । मरिउं समाहिमरणेण अझुए सुरवरो जाओ ।।४२।। इत्तो दीवे नंदीसरंमि संपत्थियाण जत्ताए । गाउं सुराण पुरओ हासपहासाउ चलियाओ ।।४३।। भणिओ य विजुमाली निययपिओ ताहिं गिन्हसु मुयंगं । सक्काएसो एसो सो जंपइ केरिसो सक्को ।।४४।। जो देइ ममाएसं इय भणिरस्सेव तस्स तो मुरओ । सयमेव गले पडिओ मुत्तु व्व सकम्मपरिणामो ॥४५।। पुणरुत्तं तम्मंतो ऊसारेउं स लज्जिरो मुरयं । भणिओ इमाहिं पिययम ! मा लज्जसु सज्जसु सकजे ॥४६।। एयारिसकम्माणं एयारूवं जओ फलं होइ । गायव्वं अम्हेहिं वाएयव्वो तए मुरओ ।।४७।। तहविहु अणिच्छमाणस्सतस्सहत्थासयंचियपयट्टा । कमसोसिढिलियलजोसोविहुतंवाइउंलग्गो।।४।। इत्थंतरम्मि नागिलसुरेण जत्तागएण सो दिट्ठो । मुणिओ य ओहिनाणेण एस सो मज्झ मित्तु त्ति ।।४९।। तो नेहेण दयाए य पेरिओ जाव सो तमल्लियइ । ताव उलूउ व्व रविस्स तस्स तेयं असहमाणो ।।५०।। दूरं इमो पलाणो तेण वि हेमंतदिणयरेणेव । संहरिउं नियतेयं भणिओ सो भद्द ! मं मुणसि ।।५१।। पभणइ इमो वि को हं महडिए जो सुरे न याणिस्सं । तत्तो नागिलरूवं पयडिय सो तं पुणो भणइ ।।५२।। हे मित्त ! तया तुमए जिणिंदधम्मो न जं समाइनो । वारिजंतेण तहा अंगीकयमिंगिणीमरणं ।।५३॥ तस्स विवागेण तुमं पाडहिओ एरिसो समुप्पण्णो । तुह वेरग्गेण मए पडिवना पुण सुमुणिदिक्खा ।।५४।। तं पालिऊण सम्मं देवो हं अझुए समुप्पनो । इय सुणिय विजुमाली वजाभिहउ व्व जंपेइ ।।५४ ।। हाकहमएनविहिओरम्मोजिणनाहदेसिओधम्मो ।घिद्धीविसयपसत्तेणनियसिरेजालिओजलणो।।५५।।
Jain Education International 2010_02
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org