________________
१८६
हितोपदेशः । गाथा-१६९ - जिनबिम्बकारककुमारनन्दीसुवर्णकारकथानकम् ।।
जं जं कन्नं पासइ रूववई तीइ तीइ पियराणं । दाऊण कणयसयपंचयं स परिणेइ अवितित्तो ।।३।। एवं परिणंतेणं तेण वरपिययमाण संघडिया । पंचसया पासाए संठविया एगथंभम्मि ।।४।। कस्स वि अवीससंतो ईसालुत्तेण चत्तपरकियो । रतिंदिणमणु जइ ताहिं समं जुब्बणरहस्सं ।।५।। इत्तो य पंचसेलगदीवाओ दुनि वंतरसुरीओ । हासा तहा पहासा कयाइ नंदीसरे दीवे ।।६।। नियपिययमेण सह विजुमालिणा पिक्खणक्खणं काउं । पुरओ वेमाणियसुरवराणचलियाउ ठिइवसओ ।।७।। गंतूण नियत्ताणं आउसमत्तीइ पिययमो ताणं । सहस छिय निव्वाणो पडुपवणेणं पईवु व्व ।।८।। तविरहविहुरियाओ ताओ चिन्तन्ति मणुयलोगम्मि । थीलोलं कपि नरं वुग्गाहेमो सरूवेणं ।।९।। अचिरेण होइ जेणं अहं सामि त्ति पेहमाणीओ । पिक्खंति एगथंभे पासाए तं सुवनयरं ।।१०।। पंचहिं सएहिं सह पिययमाण करिणीण जूहनाहं व । विलसंतं चिंतंति य जुग्गो एसो धुवं अम्हे ।।११।। जो इत्तियमित्ताहिं कामिजुतो वि कामिणीहिं सया । न हु तिप्पइ सो खुब्भइ निब्भंतं दंसणेण म्हं ।।१२।। इव चिंतिऊण दिव्वं नियरूवं पयडिऊण तस्स पुरो । बहुहावभावविन्भमपुत्वं पिक्खंति तं ताओ ।।१३।। तत्तो तग्गयचित्तो पुच्छइ तुझे कओवकाओ वा । पभणंति ताओ नणु देवयाओ अम्हे मुणसुमणुय ! ।।१४।। तत्तो पत्तो मोह झत्ति इमो लद्धचेयणो पुणो पुणवि । अश्वत्थं पत्थिंतो तो गच्छंतीहिं सो भणिओ ।।१५।। जइ अम्हेहिं कजं तो इजसु पंचसेलदीवम्मि । इय भणिउं गयणयले उप्पइयाओ सुरवहूओ ।।१६।। दाउं कुमारनंदी वि महरिहं पाहुडं नरिन्दस्स । उग्घोसावइ पडहं एरिसउग्घोसणापुव्वं ।।१७।। जो पंचसेलदीवे कुमारनंदि कहं पि पाउणइ । दीणाराणं कोडिं सो लहइ इहेव अविलंबं ।।१८।। सोऊण तं च छित्तो पडहो एगेण तत्थ थेरेण । कारावियं च पगुणं सुवनकाराउ बोहित्यं ।।१९।। पूरावियं च बहुविहपत्थयणेहिं मणुनरूवेहिं । दविणं च नियसुयाणं दव्वावियं तेण सव्वं पि ।।२०।। आरूढेसुं दोसु वि उत्तंभियसियवडं तओ झत्ति । जलहिजलंमि पयट्ट जाणं गयणे विमाणं व ।।२१।। अह दिनदिणे भणिओ सुवन्नकारो स तेण थेरेण । पिच्छसि पुरओ नग्गोहपायवं सेलपायम्मि ।।२२।। खणमित्तेणं जाणं तलम्मि एयस्स वग्रिही एयं । तइया तुममुवउत्तो लग्गिज इमस्स साहाए ।।२३।। रयणीए इत्थ तिपया भारुडा पक्खिणो महाकाया । दीवाउ पंचसेलाउ इंति निझंपि सयणत्थं ।।२४।। एगस्स कस्सइ तुमं मज्झिमचरणमि ताण लग्गिज । निविडकडच्छियकन्नो कयगाढपरिग्गहो बाढं ।।२५।। उड्डीणेसु पभाए तेसु तुमं पंचसेलदीवम्मि । वञ्चिहिसि निविलम्ब उवउत्तो एगचित्तो य ।।२६।। एयं च जाणवत्तं तओ परं निवडियं महावत्ते । नियमा विणस्सिही ता अपमत्तो होसु तं भद्द ! ।।२७।। इय जंपिराण ताणं संपत्तं झत्ति तत्थ तं जाणं । विहियं तहेव सव्वं सुवनयारेण थेरुत्तं ।।२८।। पत्तो य पंचसेले हासपहासाण मंदिरे य इमो । दट्ठण ताण ऋद्धिं सविसेसं विम्हिओ हियए ।।२९।।
_Jain Education International 2010_02
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org