________________
१७२
हितोपदेशः । गाथा-१४८ - जिनवचनश्रवणफले चिलातीपुत्रकथानकम् ।।
अह दंडवासियनरे भणइ धणो एह वश्चिमो पिटुं । चोरविलुत्तं वित्तं तुम्हाण नियत्तह सुयं मे ।।३४।। तत्तो धणलोभेणं लग्गा ते तक्कराण अणुमग्गं । पंचहिं सुएहिं सहिओ धणो वि तूणीरधणुहत्थो ।।३५।। इत्थ गया इत्थ ठिया इह भुत्ता आसिया इहं चोरा । इय पयविसारएहिं घिप्पंता ते गया सविहं ।।३६।। दवण सुहडसत्थं उवट्ठियं पिट्ठओ अइमहत्थं । पाणभएण पलाणा मुत्तूण धणाणि ते तेणा ।।३७।। सह सुंसुमाइ चलिओ चिलाइतणओ वि अग्गओ जाव । ताव य गहिऊणधणं आरक्खनरापडिनियत्ता ।।३८।। जाव न मुंचइ पिढेि सिट्ठी तणयासिणेहओ ससुओ । ता चलिउं असमत्था सा तेणारोविया खंधे ।।३९।। मंदपयं वझंतो भारवंतो चिल्लाइपुत्तो तो । दिट्ठो ससुएण धणेण धावमाणेण अणुमग्गं ।।४।। जह मह न इमा मा होउ तह इमेसि पि इय विचितंतो । कमलं व कंठनालाउ लुणइ सो सुंसुमासीसं ।।४१।। जह निहओ पुव्वभवे इमीइ नेहेण जत्रदेवो सो । तह इहभवंमि तेण वि निहया एसाऽणुरागेण ।।४।। वग्गिरखग्गो दाहिणकरेण वामेण धरियसिरकमलो । सो जमनयरद्वारस्स खित्तवालु ब्व सहइ तया ॥४३।। सिट्ठी वि तं कबंध दटुं तणयाइ निट्ठरं निययं । सीसं वच्छं पुढें कुटुंतो रुयइ सुयसहिओ ।।४४।। विलवइ पुणोविमुच्छइ पुणोवितणयाइ नियइ अंगाई। सोयमहागहगहिओ किं किंनधणोतया कुणइ ।।४५।। अह निष्फलप्पयासो तणयानिहणेण पडिनियत्तंतो । पडिओ महाडवीए सिट्ठी पत्तं च मज्झन्हं ।।४६।। बाहिं समेण सुढिओ अंतो सोएण सल्लिओ तइया । इय चिंतिउं पवत्तो निययविवेओचियं एसो ।।४७।। पिच्छह मह असुहाणं कम्माण विवागमागयं सहसा । जं सव्वस्सं मुसियं गेहाओ तक्करगणेण ।।४।। पाणेहिंतो अहिया निहया तणया य तेण पावेण । मरणावत्थं पत्तो पुत्तेहिं समं अहं पि हहा ।।४९।। मूढा नियमाहप्पं कप्पंति कयाइ कजसिद्धीए । तस्सेव असिद्धीए निंदंति निरत्ययं च परं ।।५०।। जम्हा सुहकम्मेहिं सिझंति समीहियाई सयलाई । विहडंति य असुहेहिं ता केस परेसि गुणदोसा ।।५१।। तम्हा न इत्थ दोसो दस्सूणं न य चिलाइपुत्तस्स । न हु दंडवासियाणं दोसो मह चेव कम्माणं ।।५२।। एवं च ठिए तं किंपि सुचरियं अहमओ वरं काहं । जेणेरिसो न निवडइ पुणो वि मह दुद्दसावत्तो ।।५३।। इय चिंतंतो पत्तो रायगिहे तयणु सुसमाइ इमो । काऊणं मयकिछे ठविउं नीईइ सकुडुंबं ।।५४।। वेरग्गेणं तेणेव चरमतित्थंकरस्स पयमूले । पव्वइओ धणसिट्ठी चरियचरित्तो दिवं पत्तो ।।५५।। इत्तो चिलाइपुत्तो रागेणं सुसुमाइ मुहकमलं । पुणरुत्तं पिक्खंतो संपत्तो दक्खिणाहुत्तं ।।५६।। दुहतत्तसत्तसरणं पसमामयपूरपूरियं पुरओ । पिक्खइ उस्सग्गठियं घणं व चारणमुणिं एगं ।।५७।। तं तस्स पसमभावं रुद्दत्तं अत्तणो य चिंतंतो । नियदुश्चरिएण मणं विलीणहियओ मुणिं भणइ ।।५८।। संखेवेणं धम्म मह साहसु अनहा तुह वि सीसं । एएण किवाणेणं एवं पिव लहु लुणिस्सामि ।।५९।। नाणेण य मुणइ मुणी निहित्तमेयंमि बोहितरुबीयं । मुक्खफलेणं फलिही अचिरेण वि तो तयं भणइ ।।६०।।
Jain Education International 2010_02
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org