Hitopadesh

SR No.: 002567
Original Sutra Author: N/A
Author: Prabhanandsuri, Parmanandsuri, Kirtiyashsuri
Publisher: Sanmarg Prakashan
Publication Year: 2009
Total Pages: 534
Language: Sanskrit
Classification: Book_Devnagari & Literature
File Size: 11 MB

Page 213

१६८
हितोपदेशः । गाथा-१४८ - जिनवचनश्रवणफले रोहिणेयकथानकम् ।।
लुंटइ सयलं पि पुरं अणुधावंतस्स मह समित्तस्स । गिन्हित्तु सारभंडं उप्पयमाणो घराओ घरं ।।३४।। किर णेण विजुखेवेण झत्ति विजाहरु व्व तिव्वजवो । उल्लिहियनहयलं पि हु सालं लीलाइ लंघेइ ।।३५।। मुक्को य जइ पएण वि ता मुक्को देव ! पयसहस्सेण । ता सो न मज्झ सज्झो गिन्हउ देवो नियहिगारं ।।३६।। अह दिट्ठिसन्निएणं रन्ना अभएण सो इमं भणिओ । पविसिज जया नयरं स तक्करो नियबलेहिं तया ।।३७।। परिवेड्डिजसु सालं बाहिं अह हक्किओ तए मज्झे । सयमेव इमो पडिही अलक्खिए बाहिरबलम्मि ।।३८।। तत्तो लग्गणएहि च उवणीओ नियपएहिं सो तेसिं । होही सुहेण गिज्झो सज्झो न हु अन्नहा एसो ।।३९।। तेण वि तहत्ति विहिए सालिग्गामाउ आगएणिमिणा । रोहिणिएण न मुणिओ तइया पुररोहवुत्तंतो ॥४०।। अह पुब्बकमेणं चियस पविट्ठोजा पुरंमिता झत्ति । आरक्खिएहिं हण हण हण त्ति भणिरेहिं विक्खित्तो ।।४।। अह तेसि नियंताण वि मयपोयाण व इमो मयारि व्च । उल्लंधिऊण सालं पडिओ बाहिरबले पबले ।।४२।। तो आगयमित्तु छिय बंधित्ता झत्ति सुहडसत्थेहिं । उवणीओ सो रन्नो स एस चोरु त्ति भणिरेहिं ।।४३।। जह साहुपालणं मह धम्मो तह चेव दुट्ठनिग्गहणं । ता उचियनिग्गहेणं निग्गह इमं ति निवभणिए ।।४४।। वित्रत्तं अभएणं देव ! अलुत्तो इमो जओ पत्तो । तम्हा वियारपुव्वं अरिहइ मारं सुनयसारो ।।४५।। अह पुट्ठो सोरना रोहिणिओ तं सि कत्थ वा वससि । कस्स सुओ का वित्ती किमागओ इत्थ सो भणइ ।।४६।। सामिय ! सालिग्गामे कुटुंबिओ दुग्गचंडनामो हं । अजेव कजवसओ समागओ तुम्ह नयरम्मि ।।४७ ।। पिक्खणअक्खित्तमणो ठिओ म्हि रत्तिं कहिं पि देवउले । तस्स समत्तीइ बहिं वझंतो नाह ! सहस त्ति ।।४।। लल्लक्कमुक्कहक्केहिं हक्किओ दंडपासियनरेहिं । पाणभएण पलाणो पत्तो पायारमूलम्मि ।।४९।। जइ ठामि धुवं मरणं सालं लंघेमि संसओ मरणे । इय चिंतिऊण फुडिओ वप्पो कंपंतगत्तेण ।।५०।। भवियब्वयावसेणं जीवंतो जाव निवडिओ बाहिं । जालि झसु ब्व ता पुण पडिओ एयाण कूडंमि ।।५१।। एसो मह वुत्तंतो अवराहो एस चेव मह देव ! । ता नीइनलिणनलिणीबंधव ! सम्मं विभावसु ।।५२।। इय सोऊणं रना गुत्तीए पेसिओ तहा गामे । तस्स पउत्तिनिमित्तं नियपुरिसो तक्खणा चेव ।।५३।। तस्स य सालिग्गामे अस्थि गिहं भारिया तहा एगा । तह दुग्गचंडनामेण मुणइ तं तत्थ गामो वि ।।५४।। तो पत्थिवपुरिसेणं पुट्ठो गामो पयंपए एवं । अत्थि इह दुग्गचंडो कुटुंबिओ सो गओ य पुरं ।।५५।। इय तस्स सरूवे तेण साहिए निवइणा तओ अभओ । कारेइ सुरापाणेण परवसं तक्करं एयं ।।५६।। सजावेइ य एगं पासायं मणिमयं विमाणं व । तत्थ क्यसंकेयं रम्मं नरनारिनिवहं च ।।५७।। संचारिओ य चोरो मयवियलो तेण तम्मि पासाए । मणिमयपल्लंके साइओ य वरदेवदूसधरो ।।५८।। परिणयमओ य समए उवविट्ठो जाव एस पल्लंके । ताव जय जीव नंदसु भदं तुह होउ इय भणिरो ।।५९।। सयलो वि हु परिवारो उवढिओ तस्स विनवइ एवं । देव ! तुमं उप्पनो कयपुत्रो इह विमाणम्मि ।।६० ।।
_Jain Education International 2010_02