________________
१५२
हितोपदेशः । गाथा-१३४ - सुपात्रदाने मूलदेवकथानकम् ।।
-
इय तम्मि चिंतिरे कुट्टिणी वि अयलस्स सुभडसंघायं । पगुणीकाउं अयलं पि दिट्ठिसन्नाइ पेरेइ ।।१३।। तो कोवकंपिरतणू अयलो केसेसु मूलदेवं तं । आयड्डिऊण एवं सक्खेवं भणिउमाढत्तो ।।९४ ।। विउसो सि नाणवित्राणनीइनिउणो सि सत्तसारो सि । एयंमि अवसरे तुह ता भण को कीरए दंडो ।।९५।। जइ देवदत्तमेयं भुत्तुं वंछेसि दविणसाहीणं । ता गामपट्टगं पिव धणवुडीए न किं लेसि ।।१६।। इय तम्मि जंपिरे गरुयपरिभवुब्भंतचित्तवित्तिस्स । फुरियं न किंपि वित्राणरासिणो वि हु तया तस्स ।।९७ ।। तो तं अदिनवयणं लजामीलंतलोयणं दटुं । चिंतइ अयलो एसो महाणुभावो वि दिव्ववसा ।।१८।। जइ वि वसणम्मि पडिओ तह विहु मह जुजए न लंघेउं । एगसरूवा उजए नहुँति कस्स वि दसाउजओ ।।१९।। इयचिंतिऊण भणिओ भद्द ! विमुक्कोसितंखु सप्पुरिसो । उवयरियव्वं समए तुमए वि कयन्नुणा मज्झ ।।१०० ।। इय अयलेण विमुक्को अमुक्कमेरेण मूलदेवो वि । निग्गंतूणं न्हाओ कम्मि वि कासारसलिलम्मि ।।१०१॥ ता अयलस्सऽवयारे उवयारे तह य बद्धलक्खमणो । बिनायडमुद्दिसिउं स पत्थिओ पत्थिवकुमारो ॥१०२।। गच्छंतस्स य मग्गे संघडिया से महाडवी एगा । पुव्वाऽणुभूयगुरुआवयाइ भइणि ब्व दुल्लंघा ।।१०३।। अडवीमुहमि चिट्ठइ पाहेयसहायविरहिओ जाव । टक्को सद्धडनामो ताव दिओ तत्थ संपत्तो ।।१०४।। संबलथइयाहत्थं तं दटुं सो मणमि ऊससिओ । साहु महं सुसहाओ [होसु] जट्ठि व्व थेरस्स ।।१०५।। इय चिंतिऊण भणिओ तेण दिओ भद्द ! कत्थ गंतव्वं । सो भणइ वीरभद्दे गामे अडवीतडत्थम्मि ।।१०६।। तेणावि हु सो पुट्ठो जंपइ बिनातडंमि जामि अहं । जइ एवं ता जाओ एगो मग्गो चिरं अम्ह ।।१०७।। इय भणिऊण पयट्टा परुप्परालावअवगणियखेया । संपत्ता मज्झन्हे एगस्स तडे तडागस्स ।।१०८।। करचरणवयणसोयं काउं ते दोवि तरुतले लीणा । भट्टो तओ पयट्टो भुत्तुं भूउ व्व एगागी ।।१०९।। छुहिओ भुंजइ एसो भुत्तो दाहिइ ममावि इय इयरे । चिंतंतम्मि निबद्धा संबलथइया दिएण तओ ।।११०।। तणुसंबलु त्ति अजं न देइ कल्ले धुवं महं दाही । इय तस्स दिणं बीयं तइयं पि तहेव वोलीणं ।।१११ ।। अह तइयवासरंते अंते अडवीइ दोवि ते पत्ता । भट्टो य पयर्सेतो गाम पइ जंपिओ तेण ।।११२।। तुह आसाए एसा भद्द ! मए लंघिया महाअडवी । उवयारी मज्झ तुमं ता नियनामं पयासेसु ।।११३।। सो पभणइ लोएहिं निग्घिणसम्म त्ति दिन्नसन्नो हं । तक्को सद्धडनामो तुम पि नामं नियं कहसु ।।११४ ।। मं मुणसु मूलदेवं रायसुयं तो जया तुमं मज्झ । निसुणेसि रायरिद्धिं आगंतव्वं तया तुमए ।।११५ ।। इय भणिय मूलदेवो वनंतो भोयणस्स समयंमि । एगंमि सनिवेसे पविसइ भत्ताभिलासेण ।।११६।। हिडंतस्स य भिक्खापुडम्मि पडिया इमस्स कुम्मासा । कयकिच्छो तेहिं चिय एसो विणियत्तए जाव ।।११७।। ताव तवतेयतवणो अट्ठमयट्ठाणदप्पकप्परणो । विहुणियवम्महजोहो भब्वाण विइन्नपडिबोहो ।।११८ ।। सम्मत्तमासखमणो पारणगनिमित्तमेव पविसंतो । एगो महातवस्सी उवढिओ सम्मुहो तस्स ।।११९।।
___Jain Education International 2010_02
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org