Hitopadesh

SR No.: 002567
Original Sutra Author: N/A
Author: Prabhanandsuri, Parmanandsuri, Kirtiyashsuri
Publisher: Sanmarg Prakashan
Publication Year: 2009
Total Pages: 534
Language: Sanskrit
Classification: Book_Devnagari & Literature
File Size: 11 MB

Page 194

हितोपदेशः । गाथा-१३४ - सुपात्रदाने मूलदेवकथानकम् ।।
१४९
अह गेयनदृविन्नाणविराय(यार?)मेसिं वियारमाणाणं । वीणाविणोयनिउणो समागओ तयणु तत्थेगो ।।१८।। ता सवण [?] दंडताडियतंती-तल-मंदमज्झतारसरं । सो सयलजणनिक्कलं लहु वीणं वाएउमारद्धो ।।१९।। वनंती तं निउणं भणिया धुत्तेण देवदत्ताऽवि । अत्तो अवंतिलोओ निउणो सयलासु वि कलासु ।।२०।। तत्तो संकियचित्ताइ देवदत्ताइ जंपिओ धुत्तो । पडिहासइ तुह हियए असंगयं किमिह साहेसु ।।२१।। निब्बंधेणं पुट्ठो भणइ सगभा धुवं इमा वीणा । वनइ कह ति वुत्तेण तक्खणा तेण निउणेण ।।२२।। केसो तंतीहिंतो पाहणखंडं च तह य दंडाओ । अवणेऊणं वीणा आलविया झत्ति सज्जेउं ।।२३।। तो पडिउं पाएसुं वीणाकारो सगोरवं भणइ । अजप्पभिई तं चेव मह गुरू पसिय सिक्खवसु ।।२४।। इत्थंतरम्मि पत्तो नट्टायरिओ वि तत्थ वसुभूई । भरहनिउणु त्ति धुत्तस्स संसिओ देवदत्ताए ।।२५।। अह भारहे वियारम्मि पत्थुए वामणु त्ति अवगणिओ । नट्टायरिएण इमो वक्खाणंतस्स तस्स तओ ।।२६।। पुत्वावरभणिईणं पाडेइ विरोहसंकडे सो तं । ता वसुभूई कोवेण गोवए निययमन्त्राणं ।।२७।। मा होउ विलक्खत्तं इइ दक्खा झत्ति देवदत्ताऽवि । विनवइ मूलदेवं करजुअलं जोडिऊण तओ ।।२८।। निसुणेसु वल्लहवयणं अवधारसमओ त्ति देवदत्तो हं । आगंतव्वं तुमए इय पभणंतो मनुए सो ।।२९।। तत्तो य देवदत्ता चेडिं आणवइ लहु उवट्ठवसु । मद्दणनिउणं कंपि हु समयं तिय जेण ण्हाए सो ।।३०।। अह भणइ मूलदेवो अलमाहवणेण तस्स अहमेव । दाहामि मद्दणं तुह जहसत्तीए भवसु पउणा ।।३१।। एयंपिजंपिउंतंबलेणतहपरियरेणसो कुमरो ।पिव आणमाणपासम्मिकिंकुणइपरंपिपरि(र)वसिओ।।३२।। तो तीइ समाएसेणं झत्ति सयसहसलक्खपागाणि । समुवट्ठियाणि तिल्लाणि वामणो तयणु मद्देइ ।।३३।। नहरोमेसु "तयाएंऽसुएसु मंसंडिएसु अइनिउणो । मिउमंदमज्झनिविडं करप्पयारं करेमाणो ।।३४।। मद्देइ तीइ अंगं जह सा सुहपयरिसेण निद्दाइ । परिसीलियाण सम्मं कलाण किं दुक्करं अहवा ।।३५।। तो मद्दणाऽवसाणे रंजियचित्ताइ देवदत्ताए । भणिओ एसो नूणं न होसि तं वामणगमित्तो ।।३६।। ता कीस महा मोहेसि पसिय साहेसु निययसब्भावा । तुह चिट्ठिएहिं सुंदर जायं मह तम्मयं हिययं ।।३७।। इय तीइ जंपिरीए गुलियं ओसारिऊण वयणाओ । पयडेइ मूलदेवो नियरूवं वम्महसरूवं ॥३८।। तं अञ्चब्भुयभूयं सा गणिया तस्स पिक्खिउं रूवं । ठाणि ठाणि ठाणं सयलकलाणं ति संतुट्ठा ।।३९।। दाऊण मद्दणं सयमिमीइ सो मजणं पि कारविओ । चंदणविलित्तगत्तो विभूसिओ देवदूसेहिं ।।४०।। कयमजणोवयारा सयं पि वरवत्थभूसणसणाहा । वनंती रायउलं पत्थेउं नेइ सह तं पि ।।४१।। कयरूवपरावत्तो सो धुत्तधुरंधरो तहिं पत्तो । गहियमुयंगो रंगंगणंमि लग्गो य वाएउ ।।४२।। करणंगहाररुइरे फुरंतरसभावभंगिसुभगंमि । नटॅमि संपयट्टा सुविसट्टे देवदत्ताऽवि ।।४३॥ 11. तयाएंऽसुएसु - त्वचायां असृजि इत्यर्थः ज्ञातव्यः ।।
___Jain Education International 2010_02