________________
८०
हितोपदेशः । गाथा-६६ - जीवदयाविषये नरकेसरिनरपतिकथानकम् ।।
कसाया विसया जोगा पमाओऽविरई तहा । मिच्छत्तमट्टरुद्दाणि एयाणं तु निबंधणं ।।१९५।। ता कसह कसाए दमह इंदिए मूलओ मिच्छं । जोगे रुंभह विरई धरेह निहणह पमायरिउं ।।१९६।। अजिएहिं एएहिं जीवो कम्मेहिं निच्छियं विजिओ । विजिएहिं एएहिं किं जं न हु तिहुयणे विजियं ।।१९७ ।। तह अत्तनिविसेसं वच्छल्लं कुणह सयलपाणिगणे । जीवदय चिय जीयं जं जिणधम्मस्स रम्मस्स ।।१९८ ।। चित्तक्खित्तपरूढाइ सुद्धसद्धाजलेण सित्ताए । णं पाणिदयावल्लीइ उयह माहप्पमप्पडिमं ।।१९९।। सुकुलुग्गमाइपत्ता अतुच्छलच्छीविलासवरसाहा । रज्जाइलाभपसवा जं सा सग्गापवग्गफला ।।२०० ।। किन्न सरसि जं तुमए एसा आराहिया परभवंमि । फलिया य इत्थ जम्मे हहो नरकेसरिनरिंद ! ॥२०१।। इयसुणियरणधवलो मुणिनाहंबहलपुलयपरिकलिओ।विनवइनाह !साहसुसवित्थरंरायणोचरियं ।।२०२।। पुट्विं पि पुनपगरिसमन्भुयभूयं इमस्स पिच्छंतो । पुवकयसुकयसवणे सयावि भयवं सयन्हो हं ।।२०३।। अह भणइ मुणिवरिंदो जइ एवं सुणसुता चमूनाह ! विंझाडवीइ एसो आसि पुरा किल पुलिन्दनरो ।।२०४।। मंडलियचंडकोदंड - खड्डिउड्डमरहरिहरिणजूहो । विलसइ समं जहिच्छं समचित्ताए पुलिंदीए ।।२०५।। अह अत्रया भमंतेण तेण गिरिकाणणे मुणी एगो । सियखाणुभिन्नचरणो दिट्ठो गुरुवेयणाविवसो ।।२०६।। पयई निद्दयस्स वि तस्स तओ तं तवोनिहिं दटुं । तहभवियव्वत्तणेणं मणमि करुणा समुच्छलिया ।।२०७।। तो उवसप्पिय पणमइ पुच्छइ इह माम]साणवणे भयवं । को आगमणे हेऊ कह वा विद्धो पओ तुम्ह ।।२०८।। अहभणइ मुणीभद्दय !नयत्थमहकिंपिकाणणेकजं । किं पुणपहपब्भट्ठाइह तित्रितवस्सिणोअम्हे ।।२०९।। वियडाडवीइ पडिया तत्थ य परिसक्कणं कुणंतस्स । मह पंसुपडलपच्छन्नखाणुणा खंडियं चरणं ।।२१०।। अह नियकम्मविवागं उवट्ठियं तं तहा मणे मुणिउं । ते दो वि मए भणिया अणगारा गारवविमुक्का ।।२११।। हंहो महाणुभावा ! एयं अइभीसणं महारत्नं । हरिहरिणसप्पसहूल - रिछरिंछोलिसंछन्नं ।।२१२।। समुवट्ठियं च एवं मह गरुयमसायवेयणीयकम्मं । ता वयह भयह तुब्भे गामागरगामुगं मग्गं ।।२१३।। जइ मं अतुल्लवच्छल्लपिल्लिया मिल्लिउ न वञ्चिहह । देहस्स संजमस्स य ताऽवस्सं संसओ तुम्ह ।।२१४।। तम्हा गुरुलहुभावं परिभावह नियमणमि गीयत्था । तिन्हं पि अवत्थाणे मरणं गमणे ममेगस्स ।।२१५ ।। इवाइसुजुत्तीहिं संठविऊणं अणिच्छमाणा वि । अजेव मए भद्दय ! विसज्जिया दो वि ते मुणिणो ।।२१६।। कीलुप्पाडणिसंरोहिणीहिं दिव्वोसहीहिं अह सहसा । पउणो कओ मुणिंदो तेण पुलिंदेण करुणाए ।।२१७ ।। तं तस्स अकित्तिमवच्छलत्तणं भाविभूरिभदं च । परिचितंतो चित्ते मुणिवसभो भणिउमाढत्तो ।।२१८ ।। भो भो महायस ! तए चरित्तपाणे य इयरपाणे य । रक्खंतेणं मह कहियमप्पणो घणदयालुत्तं ॥२१९।। ता जह दुहियं दटुं मं पइ करुणा पणुल्लिया तुमए । तह जइ हरिहरिणाइसु हविज ता किं न पज्जत्तं ।।२२०।। सग्गमि अमरवइणो निद्धमणे किमिगणस्स खुद्दस्स ।मरणभयंमिसमाणे कह कीरउ पाणिनिवहवहो ।।२२१।। जह नियसरीरमहिगिच पञ्चवायं जणो विवजेइ । तह जइ सव्वजिआणं देहे ता हुन किमजुत्तं ।।२२२।। खणमित्तचित्तसंतावहारिणोकहणुभोयणस्सकए।ही ही अत्थं निजइजियाणसयलो विजियलोओ।।२२३।।
Jain Education International 2010_02
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org