________________
हितोपदेशः । गाथा-६६ - जीवदयाविषये नरकेसरिनरपतिकथानकम् ।।
७७
दाऊण भूमिनाहं कुलउत्तं चंदलेहकुमरिं च । निवधवलहरे मुत्तुं झडत्ति असणं जाया ।।११४ ।। अह विजुजोयसमप्पभाइ विजुप्पभाइ देवीए । वीइक्वंताइ निवं कुलउत्तो सहरिसं भणइ ।।११५ ।। सिझंति कह णु अम्हारिसाण कीवाण मंतदेवीओ । जइ न कुणसि संनिझं अनिबंधणबंधवोतं सि ।।११६ ।। किं किं जन्नोवकयं किं किं तं जं तए मह न दिन्नं । कजे अणन्नसज्झे साहिजं अजिणंतेणं ।।११७ ।। अणुमनेसु मं संपइ नियजणणीचरणपणमणनिमित्तं । सिझंतु तुज्झ मणवंछियाई दीहाउओ होसु ।।११८ ।। तो तं विसजिऊणं नरनाहो नियमणे खणं किंपि । संठविय चंदलेहं कुलथेरीणं समप्पेइ ।।११९।। अह अन्नया सरागे उवट्ठिए दिसिवइंमि पुवाए । वियलइ नीलदुगूलं व सज्झसेणं तिमिरपडलम् ।।१२०।। नलिणिमणदइयकोमलकरपुट्ठपओहराइ तक्कालं । वियलंति गयणलच्छीइ सेयबिंदूवमा तारा ।।१२१।। परिलुलियनयणताराउ ल्हसियधम्मिल्लगलिरकुसुमाओ । तलिणोयरीउ रमणीउ निति पियवासगेहाउ ।।१२२।। न्हाऊण गयणमंदाइणीइ वीसमिय उदयसिहरंमि । उक्सप्पंति सपणयं पभायपवणा नलिणलच्छिं ।।१२३ ।। इय तंमि साहुजणबहुमयंमि जाए पभायसमयंमि । कयतकालियकिश्शो राया अत्थाणमल्लीणो ।।१२४।। सामंतमंडलेसरसेणावइसत्थवाहसंवाहे । तत्थ कुसत्थलसामि पडिहारो विन्नवइ एवं ।।१२५ ।। रिउमद्दणस्स रयणउरसामिणो किर वरूहिणीनाहो । पुहइपरमेसरं तं रणधवलो दद्रुमहिलसइ ।।१२६।। तं सोऊण नरिंदो सुमरंतो तस्स पुव्ववुत्तंतं । तं आणवेइ अव(वि)लंबमेव एवं पवेसेसु ।।१२७।। दंसिजमाणमग्गो विणयपरेणं दुवारपालेण । अह पविसइ रणधवलो पुहइपुरहूयअत्थाणं ।।१२८ ।। तो पढमए दंसणि शिय सविम्हओ चिंतए चमूनाहो । हंत किमेयं तइया जो रयणीए मए दिट्ठो ।।१२९ ।। उत्तरसाहगभावेण पत्थिओ निययकजसाहिजं । सु छिय एस नरिंदो नमंतसामंतकमकमलो ।।१३०।। इय चिंतन्तो दंडअप्पणामपुव्वं निवं नमसेउं । दिनासणे निसनो स संनिहाणे नरिंदस्स ।।१३१ ।। मुणियतयाहिप्पाओ सप्पणयं पत्थिवो भणइ एयं । हहो सुमरसि रणधवल ! रयणिखणपरिचयं चित्ते ।।१३२।। संजायपञ्चएणं तो विनत्तं वरूहिणीवइणा । किं किंपि देवपायाण अमुणियं अत्थि भुवणे वि ।।१३३।। दुदंतदमणवइयरमह पुट्ठो पत्थिवेण विनवइ । देव ! अहं तइय छिय चलिओ चउरंगबलकलिओ ।।१३४।। पत्तो य सो मए नियपुराओ मिगयाफ्संगनीहरिओ । विक्खित्तो य समंता दप्पिटेणं मह बलेणं ।।१३५।। अह मुक्कसीहनाओ सुहडो सवडंमुहोस तो भिडिओ । भिउडीकडप्पदुप्पिच्छवयणकमलो विडप्पुव्व ।।१३६।। तत्थ न ते मायंगा न तुरंगा रहवरा न ते जोहा । जे तस्स सरासणचक्कमुक्कसरसल्लिया नेय ।।१३७।। अह तेण मन्दरेण व महिजमाणं परक्कमधणेण । नियबलजलहिं अवलोइऊण फुरिओ ममामरिसो ।।१३८।। तो कोवकवलियमई विसुमरिउं महोसहीवलयं । तं पइ पहाविओ हं अहिक्खिवंतो गिरा एवं ।।१३९।। रे रे दुहेत ! कयंतदंतजंतंतरालमचिरेण । मह सामिसालधूयं धुवं हरंतो समल्लियसि ।।१४०।। इय भणिरो जाव करेमि तस्स निसियासिणा किर पहारं । तो तेण थंभिओ मे हुंकारेणेव भुयथंभो ।।१४१।। अह बाहुत्थंभवियंभमाण-निन्भरपराभवुन्भंतो । किंकायव्वविमूढो चिट्ठामि खणंतरं जाव ।।१४२।।
Jain Education International 2010_02
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org