Hitopadesh

SR No.: 002567
Original Sutra Author: N/A
Author: Prabhanandsuri, Parmanandsuri, Kirtiyashsuri
Publisher: Sanmarg Prakashan
Publication Year: 2009
Total Pages: 534
Language: Sanskrit
Classification: Book_Devnagari & Literature
File Size: 11 MB

Page 120

हितोपदेशः । गाथा-६६ - जीवदयाविषये नरकेसरिनरपतिकथानकम् ।।
७५
चिंतइ य दंतचित्तो धन्नो सो वासरो कया होही । मिगचारियं चरिस्सं निस्संगो जंमि एगागी ।।५९।। जइ वि हु चित्तं सावजजोगओ सव्वहा मह नियत्तं । निच्छम्मधम्मनिम्माणसहयरो तह वि न हु देहो ।।६०।। एसो य जा न अज वि विमोइओ गेहवासपासाओ । ता कह जहुत्तजिणसासणुत्तचारित्तनिव्वाहो ॥६१।। अह कह णु मए अप्पा एयाओ रजदुट्ठरिक्खाओ । मोएयव्वो अव्वो हुं नायं अयमिहोवाओ ।।६।। अस्थि कुसत्थलसामी राया नरकेसरी समं तेण । अम्हाण चिरपरूढो पणओ अनिबंधणो चेव ।।३।। सो य विणीओ चाई पियंवओ विक्कमी दढपइन्नो । नवजुव्वणो सुरूवो धम्मपरो परुवयारी य ।।६४।। ता तस्स चंदलेहं सयंवरं पेसिउं सयं चेव । पाणिमुयणमि तीसे नीसेसं देमि रज्जसिरिं ।।५।। न य तस्स रजदाणं कनादाणं च कुलपसूयस्स । अणुचियरूवं ति मणे काउं सचिवाण साहेइ ।।६६।। तेहि वि तहेव पडिवजियंमि वयणमि सामिसालस्स । काऊण पाणिपीडणजुग्गं सामग्गियं रना ।।६७।। भणिओ सेणाहिवई रणधवलो भद्द ! चंदलेहमिणं । नरकेसरिणो गंतूण पणयपुव्वं पणामेसु ।।६८।। भणियव्यो य तए सो जं उचियं मह कुलस्स नेहस्स । तं ताव मइ विहियं तए वि कुलएण होयव्वं ।।६९।। अह सुमुहत्ते चउरंगसिनसंछन्नमेइणीवलओ । चलिओ सेणाहिवई कमेण पत्तो य अद्धपहे ।।७०।। अह विउलजलं सरियं दुव्वावणगहणपरिसरं तत्थ । दट्टणमुप्पयाणं दिणमेगं कुणइ सिनवई ।।७१।। तो न्हाणपाणपरिनिब्बुयंमि सेणाजणंमि तं रयणिं । वोलिय कुणइ पयाणं पचूसे जाव चमूनाहो ।।७२।। ताव न पिच्छइ तं चंदलेहकुमरिं तओ ससंभंतो । हा कहमेयं ति समंतओ वि विक्खिवई सिनाई ॥७३।। ते वि हु दिणावसाणे सुत्रा वुत्रा विवत्रमुहसोहा । सिबिरे मिलंति सब्वे निष्फलभमणा नमिरवयणा ।।७४।। अह वामपाणिपणिहियवयणे सेणाहिवे ससोयंमि । पत्ता अतक्किय चिय पुव्वं पि हु परिचिया तस्स ।।७५।। सिद्धाएसा किर जोगसिद्धिनामेण जोगिणी तत्थ । अब्भुट्ठिया तओ सा ससंभमेणं चमूवइणा ।।७६।। भणियं च साहु भयवई दुहियं नियपुत्तयं मुणेऊण । नियदंसणेण विहिओ महापसाओ अमोहेण ।।७७।। ता कुणसु पसायं हरसु मज्झ आचंदकालियमकित्तिं । साहेसु कहिं मह सामिसालतणया हडा केण ।।७८।। अह पणिहाणबलेणं मुणिऊणं कन्नगागयं सव्वं । एयमिह पत्तकालं ति भणइ पुत्तय ! निसामेसु ।।७९।। सागेयसामिणा निययमित्तविजाहरप्पओगेण । दुईतनामएणं दुईतेणं हडा कत्रा ।।८।। सो य न सज्झो दिव्वप्पओगवजस्स तुज्झ ता वच्छ ! । इह चेव संनिवेसिय सिन्नं तं वश एगागी ।।१।। 'भूइट्ठारयणीए कुसत्थलपुरस्स बाहिरमसाणे । मुहपत्तं कुलउत्तं झाणपरं तं निरिक्खिहसि ।।८।। जो तत्थ तस्स होही उत्तरसाहगनरो महाभागो । सो तुह वुत्तनिवेयणेण साहिजमजिणिही ।।८३।। सोहंनणुरणधवलोतुहचेवसमागओसमीवंमि ।तातहकुणसुमहायस!जह सफलपरिस्समोहोमि ।।८४।। अह भणइ भूमिनाहो हंहो रणधवल ! धवलचरिओ सि । पडिवत्रकजनिव्वाह - मंथरोजं समुब्वियसि ।।५।। हा कह मए वि एसा कायव्वा पत्थणा तुह अमोहा । अज वि न सिद्धविजो जं विजासाहगो एस ।।८।। ___3. भूइट्ठा (भूतेष्टा) आश्विनकृष्णाचतुर्दशी-कालीचौदस इति भाषायाम् ।। - पा. स. मे. पृ. ६५७ ।।
___Jain Education International 2010_02