________________
७८३
द्वात्रिंशत्तमं प्रमादस्थानाख्यमध्ययनम्
फासाणुगासाणुगए य जीवे चराचरे हिंसइ णेगरूवे । चित्तेहिं तं परितावेइ बाले पीलेइ अत्तट्ठ गुरू किलिट्टे ॥७९॥ फासाणुवाएण परिग्गहेण उप्पायणे रक्खण-संनिओगे। वए विओगे य कहं सुहं से संभोगकाले य अतित्तिलाभे ॥८॥ फासे अतित्ते य परिग्गहमि सत्तोवसत्तो न उवेइ तुढेिं । अतुट्ठिदोसेण दुही परस्स लोभाविले आययई अदत्तं ॥८१॥ तण्हाऽभिभूयस्स अदत्तहारिणो फासे अतित्तस्स परिग्गहे य । मायामुसं वड्डइ लोभदोसा तत्थावि दुक्खा न विमोक्खई से ॥८२॥ मोसस्स पच्छा य पुरत्थओ य पओगकाले अ दुही दुरंते । एवं अदत्ताणि समाययंतो फासे अतित्तो दुहिओ अणिस्सो ॥८३॥ फासाणुरत्तस्स नरस्स एवं कत्तो सुहं हुज्ज कयाइ किंचि ? । तत्थोवभोगे वि किलेसदुक्खं निव्वत्तई जस्स कए न दुक्खं ॥८४॥ एमेव फासंमि गओ पओसं उवेइ दुक्खोहपरंपराओ । पदुद्दचित्तो य चिणेइ कम्मं जं से पुणो होइ दुहं विवागे ॥८५॥ फासे विरत्तो मणुओ विसोगो एएण दुक्खोहपरंपरेण । न लिप्पए भवमज्झे वि संतो जलेण वा पुक्खरिणीपलासं ॥८६॥
व्याख्या-एतान्यपि त्रयोदश सूत्राणि स्पर्शाभिलापेन व्याख्येयानि पूर्ववत् । काय इह स्पर्शनेन्द्रियम्, सर्वाङ्गगतत्वख्यापनार्थं चास्यैवमुक्तं तस्य कायस्य । स्पृशत इति स्पर्शस्तं मनोज्ञं मृदुप्रभृतिममनोज्ञं कर्कशादि ॥ तथा शीतं शीतस्पर्शवज्जलं तत्रावसन्नोऽवमग्नः शीतजलावसन्नो ग्राहैर्जलचरविशेषैर्गृहीतः क्रोडीकृतो महिष इवारण्ये, ग्रामादौ हि कदाचित् केनचिन्मोच्येतापीत्यरण्यग्रहणम् ॥७४-८६।।
मन आश्रित्याहमणस्स भावं गहणं वयंति तं रागहेउं तु मणुन्नमाहु । तं दोसहेउं अमणुन्नमाहु समो य जो तेसु स वीयरागो ॥८७॥ भावस्स मणं गहणं वयंति मणस्स भावं गहणं वयंति । रागस्स हेडं समणुन्नमाहु दोसस्स हेडं अमणुन्नमाहु ॥८८॥
Jain Education International 2010_02
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org