________________
७२७
एकोनत्रिंशं सम्यक्त्वपराक्रमाख्यमध्ययनम्
ते दारुगो निहणिउं जहा न सक्केइ तह पवड्डेइ । कोहो य दारुगस्स य बलं च गाढं पिसायगस्स ॥७॥ एवं किच्छप्पाणो निव्वाहइ दारुगो पहरमेगं । सिर-जाणु-कोप्परेसुं दढप्पहारव्वणाइन्नो ॥८॥ लग्गे दुइज्जजामे उट्ठइ अह सव्वगो पबोहट्ठा । सुत्ते य दारुगे उण पयडीहूओ पिसाओ सो ॥९॥ सो सव्वगं च जंपइ एए खाएमि देउ वा जुद्धं । तेण य किच्छप्पाणो तहेव पुण सव्वगो वि कओ ॥१०॥ तइओ पहरे जग्गइ बलदेवो उढिओ महाबलिओ । तेण य जुज्झेउं तहेव पुण दारुग व्व कओ ॥११॥ एवं चउत्थजामे उट्ठइ हरिसुब्भरो हरी जाव । तावागओ पिसाओ कहेइ तिन्ने वि खाएमि ॥१२॥ कहइ हरी कह खायसि सहायए मह अणिज्जिओ एए ? । इइ वोत्तूणं दोण्णि वि संगामं काउमारद्धा ।।१३।।
१. तं दारुको निहन्तुं यथा न शक्नोति तथा प्रवर्धते । क्रोधश्च दारुकस्य च बलं च गाढं पिशाचकस्य ॥७॥ एवं कृच्छ्रात्मा निर्वाहयति दारुकः प्रहरमेकम् । शिरो-जानु-कूपरेषु दृढप्रहारव्रणाकीर्णः ॥८॥ लग्ने द्वितीययामे उत्तिष्ठत्यथ सर्वगः प्रबोधार्थम् । सुप्ते च दारुके पुनः प्रकटीभूतः पिशाचः स ॥९॥ स सर्वगं च जल्पत्येतान् खादामि ददातु वा युद्धम् । तेन च कृच्छ्रात्मा तथैव पुनः सर्वगोऽपि कृतः ॥१०॥ तृतीये प्रहरे जागर्ति बलदेव उत्थितो महाबलिकः । तेन च योद्धं तथैव पुनरुक इव कृतः ॥११॥ एवं चतुर्थयामे उत्तिष्ठति हर्षोद्भरो हरिया॑वत् । तावदागत: पिशाचः कथयति त्रीनपि खादामि ॥१२॥ कथयति हरिः कथं खादसि सहायकान् ममानिर्जित एतान् । इत्युक्त्वाद्वावपि सङ्ग्रामं कर्तुमारब्धौ ॥१३॥
Jain Education International 2010_02
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
