________________
संमतितर्कप्रकरणे, काण्ड - १, गाथा - १०
भ्युपगमः-न विशेषप्रतिभासप्रतिक्षेपः किन्तु तस्य भेदाभेदोभयविकल्पैर्बाध्यमानत्वाद् मिथ्यारूपतैव अभेदप्रतिभासस्तु अनुत्पादव्ययलक्षणस्य द्रव्यस्य - तद्विषयस्य सर्वदाऽवस्थितेरबाध्यमानत्वात्-सत्य इति ।।१०।। [S. T.P. 409]
-: अनेकान्तव्यवस्थायां
व्यवहारनयस्वरूपवर्णने, पत्र- २८
तथा (या) च कथं वस्तुगत्या सामान्यविषयस्य व्यवहारस्य तदभावाऽर्थं यत्न इति चेत्, न हि सार्वजनीनो नयान्तरार्थप्रतिभासो नयान्तरेण बाध्यते किन्तु तदप्रामाण्यं विषयीक्रियत इति ज्ञानप्रामाण्यसंशयादर्थसंशय इव तदप्रामाण्यनिष्टायात्तदर्थाभावनिष्टाय इति सामान्यनयाप्रामाण्यनिष्टायप्रयुक्ततदभावनिष्टायत्वमेव तदभावार्थयत्नपरत्वमिति न कोऽपि दोषः । तदिदमुक्तं महावादिना [सम्मतौ] -
“दव्वट्ठियवत्तव्यं, अवत्थु नियमेण होइ पज्जा ।।
तह पज्जववत्थु अवत्थुमेव दव्वट्ठियणयस्स ।। १/१० ।।” अवस्तु-इतरनयप्राधान्योपस्थितिजनिततन्नयाप्रामाण्यनिष्टायकृताऽवस्तुत्वनिष्टायविषयः,
तथा चैतदभ्युच्चयार्थमुक्तम् [सम्मतौ ] -
-
“उप्पज्यंति चयंति अ, भावा णियमेण पञ्जवणयस्स । दव्वट्ठियस्स सव्वं, सया अणुप्पण्णमविण ।। १/११ ।।”
तदुक्तम् [सम्मतौ]—
-:
Jain Education International 2010_02
:
नयोपदेशे
गाथा - १५
:
३३
“दव्वट्ठिअवत्तव्यं अवत्थु नियमेण होइ पज्जाए ।
तह पज्जववत्थु अवत्थमेव दव्वट्ठि अनयस्स" ।। १/१० ।।
अवस्तु — इतरनयप्राधान्योपस्थितिजनितनयाप्रामाण्यनिष्टायकृतावस्तुत्वनिष्टायविषयः, तस्मात्
1- पज्जवणयस्स (संमति ) । 2- वियंति ( संमति ) ।
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
