Agam 25 Prakirnak 02 Atur Pratyakhyan Sutra

SR No.: 002562
Original Sutra Author: Veerbhadra Gani
Author: Kirtiyashsuri
Publisher: Sanmarg Prakashan
Publication Year: 2010
Total Pages: 400
Language: Prakrit, Sanskrit, Gujarati
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, F000, & F020
File Size: 11 MB

Page 381

३४०
आतुरप्रत्याख्यानप्रकीर्णकम
मम। बाहिरा-बाह्या अनात्मीयाः । भावा-पदार्थाः । सब्वे-सर्वे समस्ताः । संजोगलक्खणासंयोगलक्षणाः। अनात्मनीनस्यात्मभावः संयोगः, संयोग एव लक्षणं येषां ते संयोगलक्षणा विनश्वरा इत्यर्थः। ज्ञानदर्शनचारित्रप्रत्याख्यानसंवरयोगेषु ममात्मैव, यतो म्रियते उत्पद्यते च एक एव, यतः एकस्य जातिमरणे, यतः एकश्च नीरजाः सन् सिद्धिं याति, यतः शेषाश्च सर्वे भावाः संयोगलक्षणा बाह्या यतः, अत एक एवात्मा ज्ञानदर्शनलक्षणः नित्यो ममेति । आतुर. गा० २८ अथ किमिति कृत्वा संयोगलक्षणो भावः परिह्रियते इति चेदत आह
संजोयमूलं जीवेण पत्तं दुक्खपरंपरं ।
तम्हा संजोयसंबंध सव्वं तिविहेण वोसरे ।।४९।। संजोयमूलं-संयोगनिमित्तम् । जीवेण-जीवेन । पत्तं-प्राप्तं, लब्धम् । दुक्खपरंपरं-दुःखानां परम्परा दुःखपरम्परा क्लेशनैरन्तर्यम् । तम्हा-तस्मात् । संजोयसंबंध-संयोगसम्बन्धम् । सव्वंसर्वम् । तिविहेण-त्रिविधेन मनोवचनकायैः । वोसरे-व्युत्सृजामि । संयोगहेतो वेन यतो दुःखपरम्परा प्राप्ता, तस्मात् संयोगसम्बन्धं सर्वे त्रिविधेन व्युत्सृजामीत्यर्थः । आतुर गा० २९ पुनरपि दुश्चरित्रस्य परिहारार्थमाह
मूलगुणउत्तरगुणे जो मे णाराहिओ पमाएण ।
तमहं सव्वं शिंदे पडिक्कमे आगममिस्साणं ।।५०।। मूलगुण उत्तरगुणे-मूलगुणाः प्रधानगुणाः, उत्तरगुणा अभ्रावकाशादयो मूलगुणदीपकास्तेषु मध्ये। जो मे-यः कश्चिन्मया । णाराहिओ-नाराधितो नानुष्ठितः । पमाएण-प्रमादेन केनचित्कारणान्तरेण सालसभावात् । तमहं-तच्छब्दःपूर्वक्रान्तपरामर्शी, तदहं मूलगुणाद्यनाराधनम् । सव्वं-सर्वम् । णिंदे-निन्दामि आत्मानं जुगुप्से । पडिक्कमे-प्रतिक्रमामि निर्हरे न केवलमतीतवर्तमानकाले आगमिस्साणं-आगमिष्यति च काले । ये गुणास्तेषां मध्ये यो नाराधितो गुणस्तमहं सर्वं निन्दयामि प्रतिक्रमामि चेति ।

Translation AI Generated

## 340
**Aaturpratyakhyanprakirnakam**

**Me:** External-external are non-self. They are objects of existence. All-all are complete. They are characterized by conjunction. The conjunction of non-self with self is conjunction, and conjunction is the characteristic of those who are perishable. In knowledge, vision, conduct, renunciation, restraint, and yoga, I am the self, because I die and am born as one, because one dies and is born, because one, being water-born, attains perfection, because all other objects of existence are external, characterized by conjunction, therefore, I am the only self, characterized by knowledge and vision, eternal.

**Aatur:** **Verse 28:** Now, why is the object of existence characterized by conjunction abandoned? To this, he says:

**Verse 49:** Conjunction is the cause, by the self, the chain of suffering is obtained. Therefore, I abandon all conjunctions with the three-fold body.

**Explanation:** Conjunction is the cause, by the self, the chain of suffering is obtained. Therefore, I abandon all conjunctions with the three-fold body (mind, speech, and body).

**Aatur:** **Verse 29:** Again, for the sake of abandoning bad conduct, he says:

**Verse 50:** The fundamental virtues and the secondary virtues, which are not practiced by me due to negligence, I condemn them all, I renounce them, and I will renounce them in the future.

**Explanation:** The fundamental virtues and the secondary virtues, which are not practiced by me due to negligence, I condemn them all, I renounce them, and I will renounce them in the future.