________________
खण्ड:-२ दृष्टान्तसमुच्चयः
२६१
तदुत्पत्तिस्तु द्वितीयव्रतकथनावसरे प्रोक्तास्ति । श्वभ्रान्निर्गत्य पञ्चसु भवेषु छागो जातः । यज्ञेषु हुतः । षष्ठे भवे चारुदत्तेनानेनानशनं ग्राहितः नमस्कारं श्रावितच्छागः । तन्महिम्ना मृत्वा स्वर्ग गतः । स चाहं देवः । ज्ञानेन स्वगुरुदत्तधर्मवाक्यकथनाय चात्रागाम् । तेनायं पूर्वं वन्दितः पश्चाञ्च साधुः” एवं श्रुत्वा चारुदत्तोऽपि वैराग्याद्दीक्षां जग्राह । तपस्तत्वा स्वर्गं गतः । ५१. परपरिवादध्याने श्रीआख्यानकमणिकोशे सुभद्रासम्बन्धः ।
अंगाजणवयचूडामणि व्व पायारपरिगया आसि । चंपा नामेण पुरी सिरीए सिंगारगेह व्व ।।१।। तत्थऽस्थि विजियसत्तू जियसत्तु नरवई नयनरिंदो । जिणसासणाणुरत्तो जिणदत्तो नाम सेट्ठी वि ।।२।।
तस्सऽत्थि पवरदुहिया दुहियाण दुहाण दलणदुल्ललिया ।
ललियकर-चरणकमला कमलालंकियतणुलया य ।।३।।। सच्छासया सुभद्दा नामेण मणुनसीलकुलभवणं । जिणचलणकमलसेवापरायणा रायहंसि व्व ।।४।। सा अन्नया कयाई कीलंती नियगिहम्मि सच्छंदं । दिट्ठा तञ्चनियभत्तसेट्ठिसुयबुद्धदासेण ।।५।। तं दतॄण विचिंतइ तञ्चन्नियसावओ निययचित्ते । एयाए अहो ! रूवं मोहइ भुवणत्तयजणं पि ।।६।।
ता किं एसा पायालकनया ? पणइणी अह भवस्स ? ।
किं वा वम्महदइया ? उआहु अमरंगणा का वि ? ।।७।। एवं विचिंतयंतो विद्धो वम्महसरेण हिययम्मि । तव्वरणत्थं पेसइ नियपुरिसे नियगिहे गंतुं ।।८।। काउं जिणदत्तो वि हु पडिवत्तिं ताण पुच्छए कज्जं । सिटुं च तेहिं सव्वं भणियं तो सेट्ठिणा एवं ।।९।। तम्मि कुल-रूव-जोव्वण-लावन्नाई समग्गमवि अस्थि । होज्ज परमवरधम्मत्तणेण नेहो न एयाण ।।१०।। अवरोप्परं पि कलहो होही सयधम्मसंथवेण सया । ता नियधूयं न हु देमि तेहिं तो बुद्धदासस्स ।।११।। गंतुं गिहम्मि कहियं तं सोउं सो वि चिंतए हियए । मायाए सावयत्तं सिक्खेमि अहं इमीए कए ।।१२।।
साहुसमीवे गंतुं तयणु इमो पणमिऊणिमं भणइ । मह कहह निययधम्मं भयवं ! भवभमणभीयस्स ।।१३।। तो साहूहिं समग्गो कहिओ जिणनाहदेसिओ धम्मो । सो वि तयं पडिवज्जइ भवोहभीओ व्व कवडेणं ।।१४।। तस्साणुदिणं जिणनाहधम्मसवणेण भावियमणस्स ।
सम्म चिय परिणमिओ मणम्मि जिणदेसिओ धम्मो ।।१५।। तो वंदिउं मुणिंदे पभणइ भयवं ! सुणेह मह वयणं । पडिवन्नो जिणधम्मो आसि मए कन्नयाकज्जे ।।१६।।
_Jain Education International 2010_02
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org