Agam 25 Prakirnak 02 Atur Pratyakhyan Sutra

SR No.: 002562
Original Sutra Author: Veerbhadra Gani
Author: Kirtiyashsuri
Publisher: Sanmarg Prakashan
Publication Year: 2010
Total Pages: 400
Language: Prakrit, Sanskrit, Gujarati
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, F000, & F020
File Size: 11 MB

Page 297

आतुरप्रत्याख्यानप्रकीर्णकम्
इति व्यज्ञपयंस्तेऽपि, गत्वा श्री आर्यरक्षितान् । लोकान् व्युद्ग्राहयत्युच्चैर्मथुरापुरि नास्तिकः ||८|| तत्तं जेतुं स्वयं पूज्या, नगरीं पावयन्तु ताम् । प्रेषयन्त्वथवा कञ्चिद्विनेयं वादिजित्वरम् ।।९।। ततस्ते सूरयस्तत्र, वृद्धत्वाद्गन्तुमक्षमाः । वादलब्धिधरं गोष्ठामाहिलं प्रेषयंस्तदा ।। १० ।। सोऽपि तत्रागमत्सत्राऽऽह्वातुमागतसाधुभिः । वादे निरुत्तरीचक्रे, तञ्च चार्वाकमुग्रधीः ।। ११ ।। जितकाशी सूरिपार्श्वे, यियासुरपि स व्रती । सङ्घाग्रहवशात्तत्र, चतुर्मासीमवास्थितः ।। १२ ।। इतश्च विश्ववन्द्याः श्रीआर्यरक्षितसूरयः । निजायुः प्रान्तमासन्नंविज्ञायैवमचिन्तयन् ।। १३ ।। योग्यस्यैव विनेयस्य, प्रदेया गणधारिता । अयोग्यस्य तु तद्दाने, दातुर्दोषो भवेन्महान् ।।१४।। यदाहुः- “वूढो गणहरसद्दो, गोअमाईहिं धीरपुरिसेहिं ।
जो तं ठवेइ अपत्ते, जाणंतो सो महापावो ! ।। १५ ।। "
२५६
तदाचार्यपदं देयं, योग्यस्यैव विवेकिना । अयोग्यस्तु न तस्यार्हः, पायसस्येव वायसः ।।१६।। योग्यस्तु मम शिष्येषु, गुणरत्नमहोदधिः । अस्ति दुर्बलिकापुष्पमित्रनामा महाशयः ।। १७ ।। सर्वेषामात्तदीक्षाणां मद्बन्धूनां तु सर्वथा । श्रीफल्गुरक्षितो गोष्ठामाहिलो वाऽस्ति सम्मतः । । १८ ।। कांक्षन्ति गणधारित्वं, स्वजनत्वाद्धि ते तयोः । सम्यग्जानन्ति न त्वेषां त्रयाणां गौणमन्तरम् ।।१९।। ततस्तदन्तरं प्रोच्य, सर्वर्षीणां निजे पदे । शिष्यं दुर्बलिकापुष्पमित्राख्यं स्थापयाम्यहम् ।।२०।। विमृश्येत्यखिलान् साधून्, समाहूय मुनीश्वरः । वल्लतैलाज्यकुम्भानां, दृष्टान्तानित्यवोचत ।। २१ । । वल्लकुम्भाद्यथा रिक्तिकर्तुं नीचैर्मुखीकृतात् । निष्पावा निखिला मध्यगता निर्यान्ति सत्वरम् ।।२२।। एवं दुर्बलिकापुष्पमित्रनाम्नो महामतेः । जातोऽस्मि श्रुतसूत्रार्थदाने वल्लघटोपमः ।। २३ ।। अधोमुखीकृतात्तैलघटात्तैलं यथा द्रुतम् । निर्याति भूरि किञ्चित्तु तिष्ठत्यपि घटाश्रितम् ।।२४।। फल्गुरक्षितसंज्ञस्य, श्रुताम्नायार्पणे तथा । जातोऽस्म्यहं तैलकुम्भसन्निभो भो महर्षयः ।। २५ ।। अवाङ्मुखीकृतादाज्यकुम्भात्तु स्तोकमेव हि । घृतं निर्याति भूयस्तु, तिष्ठत्येव घटान्तरे ।। २६ ।। एवं जातोऽस्म्यहं गोष्ठामाहिलाभिधसन्मुनेः । श्रीमत्सिद्धान्तसूत्रार्थदाने घृतघटोपमः ।।२७।। तदयं श्रुतपाथोधिपारदृश्वा गुणोदधिः । अस्तुदुर्बलिकापुष्पमित्रर्षिर्वो गणाधिपः ।। २८ ।। इयत्कालं मदादेशो, युष्माभिर्मानितो यथा । अतः परं तथा मान्यं वचोऽमुष्य गणेशितुः ।। २९ ।। अकृतेऽपि मदादेशे, जातु कोपो न मे भवेत् । अयं तु स्तोकमप्यागो, न कस्यापि सहिष्यते । । ३० ।। इत्युक्ते सूरिभिः सर्वे, प्रत्यपद्यन्त तत्तथा । ततो दुर्बलिकापुष्पमित्रमित्थं जगौ गुरुः ।। ३१ । ।

Translation AI Generated

## The Scattering of Eager Refutation

They, having thus spoken, went to the glorious Aryarakshita Lokas. In Mathurapuri, the atheist loudly proclaimed, "I will conquer them all!" ||8||

To defeat him, the venerable ones should purify the city themselves. Or, they should send someone who is learned and skilled in debate. ||9||

Then, those suns, unable to go due to their age, sent the learned Goṣṭhamāhila to the assembly. ||10||

He arrived there, invited by the virtuous ones. He refuted the arguments in the debate, and the sharp-minded Cārvāka was defeated. ||11||

The conqueror of Kāśī, the disciple of the Sūri, was also a vow-bound ascetic. He stayed there for four months due to the pressure of the assembly. ||12||

The glorious Aryarakshita Sūris, knowing that their lifespan was nearing its end, thought thus. ||13||

The position of Ganadharita should be given only to a worthy recipient. Giving it to an unworthy person would be a great fault of the giver. ||14||

As they say, "The sound of the Ganadharita is like a drum. The wise person should give it to the worthy. He who gives it to the unworthy, knowing this, is a great sinner!" ||15||

Therefore, the position of Ācārya should be given only to a worthy and discerning person. An unworthy person is not worthy of it, just like a crow is not worthy of milk. ||16||

Among my disciples, there is a great person named Durbalikāpuspamitra, who is an ocean of virtues. ||17||

He is considered to be the best among all my disciples and brothers. Śrīphalgurakṣita, Goṣṭhamāhila, or both, are also considered to be worthy. ||18||

They desire the position of Ganadharita because of their kinship. They do not fully understand the subtle differences between the three. ||19||

Therefore, I will declare this difference to all the sages. I will establish my disciple, Durbalikāpuspamitra, in my position. ||20||

After considering all the virtuous ones, the Muniśvara called them together and gave the example of a gourd, oil pot, and ghee pot. ||21||

Just as from a gourd that has been turned upside down by the low, all the seeds inside quickly come out, ||22||

So, from the great mind of Durbalikāpuspamitra, who is like a gourd, the knowledge of the scriptures will flow out. ||23||

Just as oil quickly flows out of an oil pot that has been turned upside down, but some remains clinging to the pot, ||24||

So, in the case of Śrīphalgurakṣita, who is like an oil pot, the knowledge of the scriptures will flow out, but some will remain. ||25||

Just as a small amount of ghee flows out of a ghee pot that has been turned upside down, but most of it remains in the pot, ||26||

So, in the case of Goṣṭhamāhila, who is like a ghee pot, the knowledge of the scriptures will flow out, but most of it will remain. ||27||

Therefore, this ocean of virtues, who has crossed the ocean of scriptures, let Durbalikāpuspamitra be the Ganadhipati. ||28||

For now, my command should be respected by you. From now on, the words of this Ganadhipati should be respected. ||29||

Even if I do not