________________
खण्डः-२ दृष्टान्तसमुच्चयः
२२५
एवं सोचा तक्खण-विस्सुमरियधम्मझाणपडिबंधो । साहू पसन्नचंदो, कुवियो चिंतेउमाऽऽढत्तो ।।७।। को मइ जीवंतम्मि वि, मज्झ सुयं रज्जमऽवि य विद्दवइ । मन्ने सीमालमही-वईण दुव्विलसियं एयं ।।८।। ता ते विद्धंसित्ता, करेमि सुत्थं ति पुव्वनाएण । उस्सग्गठियो वि रणेण, तेहिं सद्धि समाऽऽवडिओ ।।९।। धम्मज्झाणठियं पिब, अह तं दळूण सेणिओ राया । अहह ! महप्पा कह वट्टइ त्ति, विम्हयरसाऽऽउलिओ ।।१०।। भत्तिभरमुव्वहन्तो, सव्वाऽऽयरविहियतप्पयपणामो । चिंतइ एरिससुहझाण-संगओ जइ जियं चयइ ।।११।। एसो महाऽणुभावो, उप्पज्जइ ता कहिं ति जिणनाहं । पुच्छिस्सं ति विभाविय, जयगुरुपासं समल्लीणो ।।१२।। पुट्ठो य जएक्कपहू, पसन्नचंदो तहाविहे भावे । वर्सेतो मरिऊणं, उप्पज्जइ कत्थ मे कहसु ।।१३।। भणियं पहुणा सत्तम !, नरए उप्पज्जइ त्ति तो राया । नूणं मए न सम्मं, सुयं ति चिंताऽऽउरो जाओ ।।१४।। एत्यंतरम्मि मणसा, जुझंतेणं पसन्नचंदेणं । निट्ठियपहरणनिवहेण, सीसताणेण वि रिउस्स ।।१५।। घायं काउमणेणं, सीसे हत्थो निवेसिओ सहसा । लुंचियचिहुरचयम्मि य, तम्मि छिक्कम्मि उवउत्तो ।।१६।। समणो हं ति विसायं, कुणमाणो किं पि तं सुहं झाणं । पडिवन्नो स महप्पा, जेण लहुं केवली जाओ ।।१७।। केवलिमहिमा य कया, संनिहियसुरेहिं दुंदुही पहया । पुटुं च सेणिएणं, किं तूरखो इमो भयवं ! ।।१८।। भणियं जएक्कपहुणा, केवलिमहिमं पसन्नचंदस्स । देवा कुणंति एए, विम्हइओ सेणिओ ताहे ।।१९।।
[श्रीसंवेगरंगसाला श्लोक ५९२४ तः ५९४२]
Jain Education International 2010_02
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org