________________
२२४
आतुरप्रत्याख्यानप्रकीर्णकम्
भ्रमति । तदृष्ट्वा राज्ञा स्वसेवकादानायितः । तमुपलक्ष्य तुष्टो राजा वरं ददौ । स्त्रीवचसा विप्रो भोजनं दीनारयुंग च ययाचे गृहे गृहे । तेन तथा कृतं । एकदा विप्रेणोक्तं- त्वद्भोज्यं दापय' । चक्रिणोक्तं-'मद्भोजनं ममैव जरति' । विप्रेणोक्तं-'कृपणोऽसि, दातुं न शक्तोऽसि' । ततो राज्ञा सकुटुम्बः स भोजितः । मदनोन्मत्तो जातः । रात्रौ मात्रादिषु मिथः पशुवत्प्रवृत्तः । मदे समुत्तीर्ण लज्जितः । ततः सर्वमनेन कृतमिति रूपैकदा तेनाजापालकं पिप्पलकपत्राणि धनुर्गोलिकाप्रयोगेण सच्छिद्राणि कुर्वन्तं वीक्ष्य तस्मै किंचित्समर्प्य चक्रवर्तिनयनापनयनं कारितम् । स निगृहीतो हन्तुमारब्धः । रे कथमित्थं समाचरितं त्वयेत्युक्ते तेन विप्रो दर्शितः । तदा सकुटुम्बः स मारितः । तदनु विप्रजातौ रुष्टेन चक्रिणादिष्टं-प्रतिदिनं द्विजाक्षीणि निष्कास्यानय' । मंत्री तान्यानीय दर्शयति । चक्री करेण मर्दयित्वा मुञ्चति । ततो मंत्रिणा बहुजीववधं मत्वा वटगुंदकैर्निर्बीजैः सशीर्ष स्थालं भृत्वा नृपाने मुक्तम् । राजा तु मदरातीनां चढूंषीमानीति क्रोधबुद्ध्या हन्ति । एवं षोडशवर्षान्ते रौद्रध्यानेन मृत्वा सप्तमावनौ गतः ।
वटगुंदकमर्दनरौद्रमतिजिचक्षुर्विघातं दधन् हृदये ।
अनुबन्धनहिंसनबुद्धिभराञ्चरमो नरदेव इतो नरके ।।१।। ३६. अनाभोगध्याने श्रीसंवेगरंगशालायां प्रसन्नचन्द्रस्य कथानकम् ।
उग्गविसविसहराऽऽउल-घरं व पोयणपुराऽहिवो रज्जं । मोत्तुं वीरजिणंऽते, पसन्नचंदो विणिक्खंतो ।।१।। विहरंतो जयगुरुणा, समं च रायग्गिंहम्मि संपत्तो ।
ओलंबियभुयपरिहो, उस्सग्गेण य ठिओ सम्मं ।।२।। जिणवंदणऽट्ठपट्ठिय-सेणियनिवअग्गसेन्नगामीहिं । दिट्ठो-दुम्मुहसुमुहाऽ-भिहाणपुरिसेहिं दोहिं तओ ।।३।। सुमुहेण जंपियं जयइ, एसो सहलं च जीवियमिमस्स । जो रज्जं तह वज्जिय, पव्वज्जं इय पवन्नो त्ति ।।४।। तो दुम्मुहेण भणियं, भद्द ! अलं संकहाए एयस्स । जो असमत्थं पुत्तं, रज्जे ठविउं सयं कीबो ।।५।। पासंडं पडिवन्नो, वेरिभया एवमेत्थ संवसइ । रज्जं सुओ पया वि य, तह पीडिज्जंति सत्तूहिं ।।६।।
Jain Education International 2010_02
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org