________________
खण्ड:-२ रष्टान्तसमुच्चयः
१५५
एवं वदासी-संदिसंतु णं देवाणुप्पिया ! किमागमणपओयणं ? तते णं ते अभिंतरट्ठाणिज्जा पुरिसा कलायं मूसियारदारयं एवं वदासी-अम्हे णं देवाणुप्पिया ! तव धूयं भद्दाए अत्तयं पोट्टिलं दारियं तेयलिपुत्तस्स भारियत्ताए वरेमो । तं जति णं जाणसि देवाणुप्पिया ! जुत्तं वा पत्तं वा सलाहणिज्जं वा, सरिसो वा संजोगो, दिज्जउ णं पोट्टिला दारिया तेयलिपुत्तस्स । ता भण देवाणुप्पिया ! किं दलामो सुकं ? तते णं कलाए मूसियारदारए ते अभिंतरट्ठाणिज्जे पुरिसे एवं वदासी-एस चेव णं देवाणुप्पिया ! मम सुंके जन्नं तेतलिपुत्ते मम दारियानिमित्तेणं अणुग्गहं करेति । ते अभिंतरट्ठाणिज्जे पुरिसे विपुलेणं असण-पाण-खाइम-साइमेणं पुष्फ-वत्थ जाव मल्लालंकारेणं सक्कारेति सम्माणेति, २ पडिविसज्जेति ।
तए णं ते कलायस्स मूसियारदारगस्स गिहातो पडिनिक्खमंति, २ जेणेव तेयलिपुत्ते अमञ्चे तेणेव उवागच्छंति, २ तेयलिपुत्तस्स अमञ्चस्स एयमटुं निवेतिति । तते णं कलाए मूसियारदारए अन्नया कयाइ सोहणंसि तिहि-करण-नक्खत्त-मुहुत्तंसि पोट्टिलं दारियं पहायं सव्वालकारभूसियं सीयं दुरुहइ, २ त्ता मित्त-णाइ-[नियगसयण-संबंधि-परिजण] संपरिवुडे सातो गिहातो पडिनिक्खमति, २ त्ता सव्विड्डीए तेयलिपुरं मझमझेणं जेणेव तेतलि [पुत्त]स्स गिहे तेणेव उवागच्छति, २ त्ता पोट्टिलं दारियं तेतलिपुत्तस्स सयमेव भारियत्ताए दलयति । तते णं से तेतलिपुत्ते पोट्टिलं दारियं भारियत्ताए उवणीयं पासति, २ त्ता हट्ठ[तुट्टे] पोट्टिलाए सद्धिं पट्टयं दुरुहति, २ त्ता सेतापीतएहिं कलसेहिं अप्पाणं मज्जावेति, २ त्ता अग्गिहोमं कारेति, २ त्ता पाणिग्गहणं करेति, २ त्ता पोट्टिलाए भारियाए मित्त-णाति जाव परिजणं विपुलेणं असण-पाण-खातिम-सातिमेणं पुप्फ-वत्थ जाव पडिविसज्जेति, २ तते णं से तेतलिपुत्ते पोट्टिलाए भारियाए अणुरत्ते अविरत्ते ओरालइं जाव विहरति ।
तते णं से कणगरहे राया रज्जे य रट्टे य बले य वाहणे य कोसे य कोट्ठागारे य अंतेउरे य मुच्छिते गढिए गिज्झे अज्झोववन्ने जाते जाते पुत्ते वियंगेति, अप्पेगतियाणं हत्थंगुलियाओ छिंदति, अप्पेगतियाणं हत्थंगुट्ठए छिंदति, एवं पायंगुलियाओ पायंगुट्ठए वि[यंगेति], कण्णसक्कुलीओ वि[यंगेति], नासापुडाइं फालेति, अंगमंगाइं वियंतेति । तते णं तीसे पउमावतीए देवीए अन्नया पुव्वरत्तावरत्तकालसमयंसि अयमेयारूवे अज्झत्थिए चिंतिए पत्थिए मणोगए संकप्पे समुप्पज्जित्थाएवं खलु कणगरहे राया रज्जे य जाव पुत्ते वियंगेति जाव अंगमंगाई वियंतेति, तं जति णं अहं दारयं पयायामि सेयं खलु ममं तं दारगं कणगरहस्स रहस्सिययं चेव सारक्खमाणीए संगोवेमाणीए विहरित्तए त्ति कट्ट एवं संपेहेति, २ तेयलिपुत्तं अमञ्चं सद्दावेति, २ एवं वदासी-एवं खलु देवाणुप्पिया ! कणगरहे राया रज्जे य जाव वियंगेति, तं जति णं अहं देवाणुप्पिया ! दारगं
Jain Education International 2010_02
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org